سردار جلیل موقوفه‌ئی در تاریخ 16 آبان ماه اعلام کرد که بر اساس اطلاعات دریافتی از اداره عملیات ویژه پلیس مبارزه با مواد مخدر استان کهگیلویه و بویراحمد، قاچاقچیان قصد داشتند محموله‌ای از مواد مخدر را در پوشش بار صیفی‌جات از شرق کشور به استان‌های شمالی منتقل کنند. به همین دلیل، پلیس به صورت شبانه‌روزی این موضوع را بررسی کرد.
وی با اشاره به تلاش‌های شبانه‌روزی ماموران پلیس مبارزه با مواد مخدر، افزود: در نهایت، ماموران توانستند خودروی کامیون حامل مواد مخدر را در محور شاهرود - بسطام شناسایی و با مهارت متوقف کنند. موقوفه‌ئی اعلام کرد که راننده و همسرش که سرنشین خودرو بودند، دستگیر شدند.
وی افزود: پلیس در بازرسی دقیق کامیون که حامل بار گوجه‌فرنگی بود، 165 کیلوگرم تریاک کشف و ضبط کرد. وی تاکید کرد که مدافعان نظم و امنیت با اشراف کامل اطلاعاتی و هوشیاری بالا، اجازه نخواهند داد قاچاقچیان به اهداف شوم خود دست یابند.
تریاک (opium)، ماده‌ای قهوه‌ای متمایل به سیاه است که از عصاره خشک شده گل خشخاش به دست می‌آید. افغانستان بزرگترین تولیدکننده تریاک در جهان است و حدود 80% تولید جهانی را به خود اختصاص می‌دهد.
این ماده یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین مواد مخدر اعتیادآور است که به دلیل خاصیت مسکن و ضد درد، در گذشته برای عمل‌های جراحی و درمان مجروحان جنگی استفاده می‌شد، اما امروزه به دلیل دسترسی آسان و قیمت پایین، اعتیاد به تریاک به یک مشکل جدی تبدیل شده است. ایران بالاترین میزان مصرف و اعتیاد به تریاک را دارد.
ساختار شیمیایی تریاک شباهت زیادی به نوروفین‌ها دارد که نوعی انتقال‌‌دهنده عصبی هستند. به همین دلیل، با اختلال در گیرنده‌های نوروفین در مغز، جریان خون در مغز کاهش می‌یابد و این امر منجر به ایجاد حالت‌های سرخوشی، بی‌حسی و شادی می‌شود.
تریاک حاوی بیش از 11% مورفین است که یک آلکالوئید اپیوئیدی است. این ماده مخدر علاوه بر ایجاد وابستگی جسمانی، وابستگی روانی نیز به همراه دارد و مصرف مداوم آن باعث ایجاد مقاومت بدن و اعتیاد می‌شود که تأثیرات شدیدتری بر فرد و اطرافیان او دارد.
عوارض مصرف تریاک به سرعت ظاهر می‌شوند و مصرف‌کننده برای حفظ تعادل و تجربه مجدد حس سرخوشی، مجبور به تکرار مصرف است. تمایل به مصرف تریاک به مرور زمان افزایش می‌یابد تا جایی که فرد برای تهیه این ماده، ممکن است به هر کاری دست بزند.
این ماده به شکل خوراکی یا استنشاقی و با ابزارهای مختلف مصرف می‌شود. تزریق تریاک به دلیل وجود ذرات نامحلول در آب بسیار خطرناک بوده و ممکن است منجر به ایست قلبی شود. شیره تریاک به دلیل حل شدن آسان ترکیبات آلکالوئیدی مانند مورفین و کدئین در آب، عوارض شدیدتری نسبت به تریاک خام دارد. مواد موجود در تریاک تقریباً 24 تا 48 ساعت در بدن باقی می‌مانند، اما اثرات نشئگی و سرخوشی ناشی از مصرف آن حدود 4 ساعت دوام دارند.
متاسفانه در برخی مناطق ایران همچنان نگرش‌های نادرستی درباره تریاک وجود دارد و به عنوان وسیله‌ای برای پذیرایی از مهمان و نشان‌دهنده منزلت میزبان محسوب می‌شود.
