الکلیسم به عنوان اصطلاحی برای توصیف اختلال مصرف الکل متوسط تا شدید به کار می‌رود. این اختلال یک بیماری مزمن مغزی است که در آن فرد با وجود پیامدهای منفی، قادر به توقف یا کنترل مصرف الکل نیست. مصرف مزمن الکل باعث تغییراتی در مغز می‌شود که اختلال مصرف الکل و احتمال عود را تشدید می‌کند. اختلال مصرف الکل می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد که نشان‌دهنده مراحل مختلف سوءمصرف الکل و اعتیاد است. مراحل اعتیاد به الکل معمولاً به سه سطح شدت تقسیم می‌شوند، که عبارتنداز:
افرادی که در معرض خطر اختلال مصرف الکل هستند ممکن است رفتارهایی از خود نشان دهند که می‌تواند به پیامدهای جدی‌تری منجر شود. متخصصان سلامت روان از یازده معیار موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی برای شناسایی و تشخیص سطوح مختلف اختلال مصرف الکل استفاده می‌کنند. این معیارها شامل موارد زیر است:
تجربه دو یا چند مورد از این علائم ممکن است نشان دهنده اختلال مصرف الکل باشد، اما تنها یک متخصص می‌تواند تشخیص قطعی بدهد. چه دچار سوءمصرف اولیه الکل، مصرف مشکل ساز الکل یا اختلال شدید مصرف الکل باشید، درمان‌های مبتنی بر شواهد موجود هستند و می‌توانند توسط متخصصان اعتیاد تجویز شوند.
مرحله اولیه سوءمصرف الکل شامل الگوهای مختلفی از نوشیدن است، از جمله مصرف غیرمسئولانه گاه به گاه، نوشیدن بیش از حد، یا اختلال خفیف مصرف الکل. افراد ممکن است از الکل برای لذت، مقابله با استرس یا کاهش احساسات منفی استفاده کنند، که این می‌تواند منجر به افزایش ناراحتی در صورت عدم نوشیدن و در نتیجه افزایش میل به نوشیدن شود.
مصرف بیش از حد الکل می‌تواند به نوشیدن سنگین منجر شود که برای زنان به معنای چهار یا بیشتر نوشیدنی در یک نوبت و برای مردان پنج یا بیشتر است. مصرف مزمن الکل می‌تواند باعث تغییرات مغزی شود و کنترل مصرف را دشوار کند.
مصرف مشکل‌ساز الکل به هر نوع مصرفی گفته می‌شود که باعث ایجاد یا تشدید مشکلات در زندگی فرد می‌شود و ممکن است به عنوان اختلال مصرف الکل متوسط تشخیص داده شود.
در این مرحله، فرد به دلیل مصرف نادرست الکل با مشکلات و خطرات متعددی مواجه می‌شود و ممکن است به درمان‌های بستری یا فشرده نیاز داشته باشد. مشکلات ناشی از مصرف الکل می‌تواند در محل کار، خانه یا مدرسه بروز کند، مانند دیر رسیدن به کار به دلیل خماری، غیبت از کلاس‌ها، یا ناتوانی در انجام تکالیف. همچنین، مصرف الکل می‌تواند مشکلات جسمی مانند فشار خون بالا را تشدید کند.
در این مرحله، فرد با خطرات جدی سلامتی کوتاه‌مدت و بلندمدت مواجه است و مشکلات متعددی در زندگی خود تجربه می‌کند. ترک الکل در این مرحله بسیار دشوار به نظر می‌رسد و فرد ممکن است برای کاهش استرس به مصرف الکل ادامه دهد. این وضعیت می‌تواند به شدت به روابط خانوادگی، اجتماعی و محیط کاری آسیب برساند. افراد ممکن است در تمام ساعات بیداری مشروبات الکلی بنوشند و تصمیماتی بگیرند که الکل را بر عزیزانشان ترجیح دهند. ترک الکل در این مرحله بدون کمک حرفه‌ای خطرناک است، اما درمان‌های مؤثر در دسترس هستند.
چندین عامل خطر وجود دارد که می‌تواند به پیش‌بینی احتمال ابتلای فرد به اختلال مصرف الکل کمک کند. دفعات، مقدار و شرایط نوشیدن الکل می‌تواند بر توسعه اعتیاد تأثیر بگذارد. برخی از عوامل خطر برای اختلال مصرف الکل و اعتیاد عبارتند از:
سن شروع مصرف الکل: افرادی که قبل از 15 سالگی شروع به نوشیدن می‌کنند، سه برابر بیشتر از کسانی که تا 21 سالگی یا بیشتر مصرف را شروع می‌کنند، به اختلال مصرف الکل مبتلا می‌شوند.
ژنتیک و سابقه خانوادگی: ژن‌های خاصی که احتمال اعتیاد را افزایش می‌دهند، می‌توانند از طریق خانواده منتقل شوند. همچنین، رشد در محیطی که سوءمصرف الکل رایج است، می‌تواند عادات ناسالمی را که به اختلال مصرف الکل کمک می‌کنند، تقویت کند.
شرایط سلامت روان: اختلالات روانی یا سابقه تروما خطر ابتلا به اختلال مصرف الکل را افزایش می‌دهد. این موارد شامل افسردگی، PTSD و اختلال کمبود توجه هستند.
با وجود عوامل خطر شناخته شده، برخی افراد با وجود داشتن چندین عامل خطر به اختلال مصرف الکل مبتلا نمی‌شوند، در حالی که دیگران با عوامل کمتری دچار این مشکل می‌شوند.
سوءمصرف مداوم الکل می‌تواند به مشکلات جدی و طولانی مدت سلامتی منجر شود. در صورت عدم درمان، بسیاری از این مشکلات می‌توانند برای افرادی که با اختلال شدید مصرف الکل مواجه هستند، به مرگ زودرس منجر شوند. مشکلات سلامتی مرتبط با مصرف طولانی مدت الکل شامل موارد زیر است:
هیچ‌وقت برای ترک الکل دیر نیست. حتی اگر برخی از پیامدهای سوءمصرف مزمن الکل را تجربه کرده باشید، درمان‌های موجود می‌توانند به بهبود سلامتی آینده شما کمک کنند.
اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اختلال مصرف الکل مواجه هستید، گزینه‌های درمانی متعددی وجود دارد که می‌تواند به افراد در یافتن مسیر بهبودی کمک کند. درمان اختلال مصرف الکل معمولاً با سم‌زدایی پزشکی تحت نظارت آغاز می‌شود و سپس می‌تواند از طریق برنامه‌های بستری و سرپایی به خدمات مراقبت‌های بعدی پیشرفت کند.
مانند سایر بیماری‌های مزمن، اختلال مصرف الکل قابل مدیریت است و به شما این امکان را می‌دهد که با وجود این اختلال، زندگی کامل و سالمی داشته باشید. اگرچه مسیرهای عمومی برای بهبودی وجود دارد، متخصصان اعتیاد به اهمیت برنامه‌های درمانی فردی واقف هستند.
امروز با یک ارائه‌دهنده درمان تماس بگیرید و با او صحبت کنید تا یک برنامه درمانی مناسب برای شما پیدا کند و شما را به سمت فردی که می‌خواهید باشید هدایت کند. بهبودی ممکن است، فقط باید اولین قدم را بردارید.
