اکستازی نام ماده ای است تحت عنوان متیلن دی اکسی مت آمفتامین اسامی خیابانی و اشکال بسیار متنوعی که همگی به صورت غیرقانونی تولید می شوند، در بازار قاچاق مواد مخدر موجودند. از قبیل اکس، اکس تی سی، ام دی ام ای و به طور کلی به عنوان داروهای کلوپی یا داروهای مهمانی و پارتی شناخته می شوند. زیرا که عمده مصرف آن ها در مهمانی ها و کلوپ های شبانه است.
بعضی ترکیبات موجود در این قرص ها با ایجاد دوره های شدید فراموشی امکان سوء استفاده های جنسی را بدون آن که فرد قادر به یادآوری آن باشد ایجاد کرده است. اکستازی در بدن اثر دو گانه دارد بدین ترتیب که هم شبیه به مواد محرک باعث تحریک بیش از حد سیستم های مختلف بدن و مغز می گردد و هم مانند دیگر مواد توهم زا مثل ال. اس. دی فرد را با ایجاد توهم و هذیان دچار جنون آنی می کند و با از بین رفتن کنترل فرد بر خود و برداشتن مهارها امکان انجام رفتارهای پر خطر به شدت افزایش می یابد. در عین حال احساس کاذب بالا رفتن خلق و اعتماد به نفس، افزایش انرژی و کاهش اشتها به سرعت و بعد از چند ساعت جای خود را به احساس خستگی مفرط، عدم تمرکز حواس، تحریک پذیری خواب آلودگی و افسردگی برای چندین روز می دهد و فرد برای رهایی از این حالات ناگزیر به مصرف مجدد ماده مخدر روی می آورد که این خود به سرعت باعث وابستگی می گردد.
قرص های ریتالین (متیل فنیدیت) قرص های ریتالین، در وهله اول برای درمان یکی از انواع اختلالات روانی دوران کودکی به نام» بیش فعالی همراه با نقص توجه» استفاده می شود، در مواقعی نیز توسط پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به حمله خواب تجویز می شود. مقدار مصرف این دارو بر اساس نیازها و عکس العمل های فردی تعیین می گردد. ولی در سال های اخیر مصرف خودسرانه این دارو در کشور ما رو به افزایش گذاشته است که عدم آگاهی از آثار و ویژگی های این قرص می تواند نگران کننده باشد. هم اکنون گزارش های متعددی وجود دارد که برخی از افراد برای بیدار ماندن در شب های امتحان به جای مصرف قهوه و چای از قرص های ریتالین استفاده می کنند تا بتوانند چندین ساعت متوالی بیدار بمانند و به شکل غیرمعمولی تمرکز خود را در مدت طولانی حفظ کنند.
از آن جا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود، مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص ها بی خطرند و آن بدنامی مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خود سرانه این قرص ها می تواند در حد مواد مخدر دیگر نظیر کوکائین و آمفتامین باشد. شایع ترین عوارض مصرف خودسرانه قرص های ریتالین عبارتند از عصبی شدن و بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، احساس سرگیجه و سردرد، تغییرات ضربان قلب و فشار خونکه معمولاً به صورت افزایش است ولی در مواردی نیز به شکل کاهش نیز دیده می شود. خارش و جوش های پوست، دردهای شکمی، کاهش وزن و مشکلات معده، مصرف دائمی و اعتیاد، وابستگی، بروز حالت های روان پریشی، جنون.
بروز افسردگی پس از قطع مصرف عوارض مصرف مقادیر زیاد ریتالین، از دست دادن اشتها و سوء تغذیه، لرزش و پرش عضلات، تب، تشنج و سردرد، نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند، تکرار حرکات و اعمال بی هدف، بروز حالت های پارانوئید، سوءظن، توهم و هذیان، احساس حرکت و جنبش حشرات در زیر پوست، مرگ (تا کنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است).
ترامادول یک ماده ضد درد برای دردهای حاد یا مزمن شدید است که تأثیر مستقیم با شدت متوسط خود را بر سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) می گذارد. این ماده در ایران به صورت کپسول های پنجاه و صد میلی گرم و آمپول های یک و دو میلی گرم تولید می شود. ترامادول پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب می شود و اثر ضد درد آن در حالت خوراکی پس از دو تا سه ساعت به حداکثر می رسد و تا شش ساعت ادامه پیدا می کند. مصرف همزمان این ماده با مشروبات الکلی، تریاک و مشتقات آن و همچنین داروهای آرامبخش نظیر اگزازپام، دیازپام، لورازپام و ... بسیار خطرناک است چرا که سبب کاهش شدید اعمال و کنش های تنفس طبیعی می گردد. ترامادول می تواند سبب وابستگی و اعتیاد شود.
