مانند همه داروها، کلردیازپوکساید یا لیبریوم دارای عوارض جانبی بالقوه است. به طور کلی، می توان با کاهش دوز کلردیازپوکساید از این موارد جلوگیری کرد.
زنان باردار یا زنانی که ممکن است باردار شوند اغلب از مصرف کلردیازپوکساید منع می شوند زیرا مطالعات نشان می دهد که مصرف کلردیازپوکساید می تواند باعث نقص مادرزادی در جنین شود. خطرات در سه ماهه اول بارداری بیشتر است و باید از مصرف کلردیازپوکساید در این مدت اجتناب شود. انتخاب مصرف یا عدم مصرف بنزو در دوران بارداری یا شیردهی مستلزم سنجیدن خطرات مصرف دارو در مقابل خطرات پرهیز از آن است. بسیاری از داروهای ضد اضطراب وجود دارد و زنان باید این جایگزین ها را با پزشک خود در میان بگذارند.
همچنین توصیه می شود که زنان شیرده از مصرف کلردیازپوکساید خودداری کنند زیرا این دارو می تواند از طریق شیر مادر به نوزادان منتقل شود.
کلردیازپوکساید اغلب برای درمان سندرم ترک الکل تجویز می شود و می تواند به افراد کمک کند از علائم سندرم ترک الکل مانند لرزش یا تشنج جلوگیری کنند. با این حال، کلردیازپوکساید به عنوان یک ماده کنترل شده باید در افرادی که از سندرم ترک الکل رنج می‌برند به دقت کنترل شود، زیرا ممکن است احتمال بیشتری برای ایجاد وابستگی به دارو داشته باشند.
از آن جایی که کلردیازپوکساید و الکل هر دو مضعف کننده سیستم عصبی مرکزی هستند، می توانند اثرات افزایشی داشته باشند و ممکن است باعث خواب آلودگی مفرط، سرگیجه، کند شدن تنفس، کما و مرگ شوند.
هنگامی که کلردیازپوکساید مصرف می کنید، روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارد و فعالیت مغز را کند می کند. این می تواند اضطراب را از بین ببرد و به شما احساس آرامش بدهد. با این حال، به عنوان یک ماده کنترل شده، دارو می تواند مورد سوء استفاده قرار گیرد، اغلب همراه با مواد دیگر.
وابستگی فیزیکی در هر فردی که کلردیازپوکساید مصرف می کند، ممکن است رخ دهد، حتی زمانی که دارو طبق دستور مصرف شود. قطع دارو زمانی که از نظر جسمی وابسته هستید می تواند باعث علائم ترک اعتیاد شود.
