پدر و مادر همه دنیای کودکان را تشکیل می دهند و از طریق آنان است که به جهان بینی خاصی دست می یابند. والدین مآمن کودکان و مبنای اطمینان و یقین بوده و بنا به احساس ارزشمندی نزد آنان به ارزش گذاری روز دیگران پرداخته و به اتکای اعتماد به نفس دریافتی از ایشان است که جهان را مکانی امن و قابل اعتماد انگاشته و به اتکای احساس دوست داشته شدن توسط ایشان، سایرین را دوست خواهند داشت.
اگر این نقطه اتکا مثلاً به واسطه اعتیاد خدشه بردارد، سازگاری فرزند والدین معتاد در نبود مراقبت و امنیت و اطمینان حاصل از تعاملش با آنان به معضل می خورد و اشتغال ذهنی وی مانع از پاسخ مناسب رفتاری به شرایط وضعیتی می گردد و به این معنی رشد او به بن بست می رسد.
فرزندان خانواده های معتاد اغلب به دشواری می توانند تجارب خود را بیان کنند، خصوصاً که دوست داشتن والدین یا تلقی آنان به عنوان یگانه مبنای مراقبت و اتکا و معاش شان نمی گذارد این تجارب را با دیگران در میان نهند و اصلاً هم معیاری برای قضاوت راجع به لطمه ای ندارند که از این روابط می خورند.
لطمه ای که آنان از این روابط می خورند اما گاه سبب افتادنشان از سوی دیگر بام می گردد و اینان از زور ناراحتی یا کمبود عاطفی نزد هر کس و ناکس ممکن است سفره دل بگشایند و در صورت ناباب بودن مخاطب، سوء استفاده از ایشان نیز مجال یابد.
کودکان و نوجوانان ممکن است دیر متوجه اعتیاد یک یا هر دوی والدین شوند و تازه آن را معضل یا غیر قانونی هم نپندارند و اثرش را بر زندگی خود درنیابند و ثانیاً ندانند یا نتوانند تأثیر احساسات شان را از این شرایط چنان کنترل کنند که بتوانند نگاه درستی به مسئله یافته یا راه صحیحی در جهت بهبود امور برگزینند.
در چنین اوضاعی این فرزندان عمدتاً سردرگم مانده و خشم و محبت شان را فرو میخورند یا سنگ صبوری برای درد دل می جویند و اگر نیابند ممکن است ناآگاهانه تصمیماتی بگیرند که بیش از فایده، ضرر داشته باشد و به معضلات دامن زند. والدین اغلب می کوشند اعتیادشان را لااقل به نشانه شناخت بد و خوب و این که فرزندان را آلوده نکنند، از ایشان پنهان دارند.
نخستین نشانه معطوف به مسئله اما آن گاه برای این فرزندان محسوس می شود که آن ها پدر و مادر خود را بدخو، ناراحت و کسل یافته و ایشان معمولاً کارهایی خصوصی مثلاً در آشپزخانه و یا حمام انجام می دهند. زرورق سوخته و قاشق سیاه شده و بوهای عجیب و غریب نیز کنجکاوی اینان را برمی انگیزد، خصوصاً که دیگران نیز زمزمه هایی درباره آنان می کنند.
مع هذا حتی پس از مشاهده این قرائن هنوز هم نمی توانند درک کاملی از اوضاع داشته باشند و بلکه می کوشند دیده ها و شنیده هایشان را پنهان هم دارند تا آسیبی متوجه ایشان نگردد.
اگر چه فرزندان ممکن است از شرایط اعتیاد ناراحت و عصبانی باشند و احساس درماندگی کنند، اما آن را با کسی هم در میان نمی گذارند، چرا که از یک سو گویی فطرتاً زشتی این کار را درمی یابند، که البته در روزگار دسترسی به کانال های ارتباطات در عصر جامعه اطلاعاتی حتماً از رسانه ها راجع به چند و چون اعتیاد مطلع می شوند و از طرف دیگر کسی را هم برای مشورت و کسب راهنمایی برابر خود نمی یابند و علیرغم مشاهده مصائب والدین همچنان آنان را متکای امنیت و معاش و قرار خویش می یابند. بیماری اعتیاد مستقیماً روح و روان کودکان و نوجوانان را نشانه می گیرد. ترک اعتیاد و درمان اعتیاد اول از همه بر روی فرزندان تأثیر مثبت می گذارد.
کلینیک ترک اعتیاد دی با کادر مجرب و متخصص در جهت درمان های تخصصی بستری و بیمارستانی ترک اعتیاد آماده ارائه خدمات به بیماران محترم می باشد.
