نوجوانی دوره ای حساس از زندگی است که پس از کودکی آغاز می‌شود. یعنی معمولاً ۱۱ الی ۱۳ سالگی و تا دوره جوانی یعنی ۱۹ الی ۲۰ سالگی ادامه پیدا می‌کند. این دوره به دوره سوم رشد معروف است و با بلوغ شروع می‌شود. (معمولاً بلوغ در دختران قدری زودتر از پسران اتفاق می افتد).
بسیاری از روانشناسان این دوره از زندگی را دوره بحران های روانی، هویت یابی و تحولات شخصیتی می‌دانند. مصرف الکل در این دوره حساس با تأثیر بر عمدتاً بافت مغز، به شدت رشد و بلوغ را مختل می نماید. چرا که در این سنین بخش های مختلف مغز در حال رشد و تکامل هستند، در نتیجه تأثیرات الکل بر آن ها به مراتب از تأثیر آن بر مغز بزرگسالان بیشتر خواهد بود.
متاسفانه گزارش ها، حاکی از پایین آمدن سن شروع مصرف الکل است، به طوری که اگر در سال ۱۹۶۵ سن شروع مصرف ۱۷ سال گزارش شده بود، در سال ۲۰۰۳ به حدود ۱۴ سال نزول کرد و امروزه پایین‌تر نیز آمده است. پژوهش ها نشان می دهند که شروع مصرف الکل بیش از ۱۵ سالگی احتمال ابتلا به بیماری های کبدی را در بزرگسالی افزایش می دهد به علاوه احتمال اعتیاد به الکل را نیز در سنین بالاتر تا ۴ برابر بیشتر می کند.
این دسته از نوجوانان به علت عدم آگاهی از اثرات سوء الکل بر جسم و روان یا به علت نگرش های غلط راجع به تأثیرات مثبت آن، این ماده سمی را به کرات مورد استفاده و نهایتاً خود را در معرض خطر اعتیاد به آن قرار می دهند. شروع نوشیدن الکل در سن پایین (۱۴ سالگی و کمتر)، ارتباط بین عوامل استرس زا و مقدار مصرف متوسط روزانه را افزایش می دهد.
نوشیدن الکل در سنین پایین، باعث افزایش مصرف الکل در واکنش به استرس می شود. به عبارت دیگر، احتمال بیشتری وجود دارد که نوشندگان کم سن و سال الکل، در مقایسه با آن هایی که در سنین بالاتر هستند، الکل را به عنوان یک کاهنده استرس به کار ببرند.
نوشندگان کم سن الکل حتی در سال‌های بعد زندگی خود نیز، هنگام وقوع رخدادهای استرس زا، مصرف خود را به میزان ۹ درصد افزایش می دهند در حالی که این رقم برای نوشندگان مسن‌تر تنها ۳ درصد است. بنابراین، فرد بزرگسالی که نوشیدن الکل را در سنین پایین آغاز کرده در مقایسه با بزرگسال همسن دیگری که نوشیدن الکل را در سنین بالاتر شروع کرده، الکل را بیشتر به عنوان یک راهبرد مقابله ای به کار می‌برد.
اول این که با تأثیر بر سلول‌های عصبی فرستادن پیام‌های عصبی بین بخش‌های مختلف مغز و سایر سلول های بدن را مختل می نماید. کاهش فعالیت مسیرهای عصبی در نهایت منجر به بی حالی، سستی و کاهش در هماهنگی و مهارت های حرکتی می شود.
دوم این که الکل با تأثیر بر بخش های مختلف مغز از جمله مدار هیپوتالاموس، هیپوفیز، بیضه ها در پسران، مدار هیپوتالاموس، هیپوفیز، تخمدان ها در دختران، هیپوکامپ و لوب پیش پیشانی، اختلالاتی را در روند رشد و بلوغ جنسی و روانی موجب می‌شود.
در دوره بلوغ مدارهای هیپوتالاموس، هیپوفیز، بیضه ها در پسران و تخمدان ها در دختران، آغاز به فعالیت های هورمونی می نمایند. الکل سبب کاهش فعالیت طبیعی این مدار های هورمونی می‌شود و می‌تواند بلوغ جنسی را به تعویق انداخته، تکامل سیستم های تولید مثل را در هر دو جنس مختل نماید.
کلینیک ترک اعتیاد دی به عنوان موفق ترین و مدرن ترین مرکز درمان اعتیاد با روش های نوین جهت پیشگیری از عود اعتیاد به صورت شبانه روزی آماده ارائه خدمات به بیماران گرامی می باشد.
