برای مبارزه با اعتیاد، شما باید مزایا و ارزش های زندگی را جستجو کرده و به دست آورید. هنگامی که چنین دارایی هایی دارید، با تمرکز بر آن چه دارید و آن چه ممکن است از دست بدهید، در غلبه بر اعتیاد به شما کمک می شود. وقتی احساس می کنید چیزی برای از دست دادن ندارید، ممکن است برای به دست آوردن آن ها به کمک احتیاج داشته باشید و این همان چیزی است که برنامه فرآیند زندگی انجام می دهد.
علاوه بر این، شما در مبارزه با اعتیاد با مواردی بزرگ تر از خودتان و فراتر از زندگی خود کمک می کنید. یکی از این موارد حمایت اطرافیان و جامعه شماست، یکی دیگر این است که اهداف بزرگتری را در زندگی داشته باشید و به دنبال آن باشید، خود را متعهد کنید که با دیگران خوب رفتار کنید و در جهان مشارکت مثبت داشته باشید.
سرانجام و شاید مهم ترین، این اطلاعات را باید تشویق کننده و توانمند سازید. خود توانمندسازی قوی ترین پادزهر اعتیاد است. خود توانمندسازی ابزاری است که می توانید از آن برای بررسی زندگی خود، بدون قضاوت، و یادآوری آن چه که دارید و چه چیزی کم دارید، از نظر مهارت ها و منابعی که برای مبارزه با اعتیاد نیاز دارید، استفاده کنید.
بسیاری از مردم به دنبال روشی باز و واقع بینانه برای درک و مقابله با اعتیاد هستند. خود، همسر، فرزندان و دوستان خود. اعتیاد یک عادت آموخته و ریشه دار است که سلامت، کار، روابط و عزت نفس شما را تضعیف می کند، اما احساس می کنید نمی توانید آن را تغییر دهید.
تغییر اعتیاد دشوار است، زیرا شما بر آن ها، در بسیاری از موارد سال ها یا دهه ها، به عنوان راه هایی برای گذر از زندگی، جلب رضایت، صرف وقت و حتی تعیین این که چه کسی هستید، اعتماد کرده اید. در حالی که برخی از اعتیادها شامل مواد مخدر (مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن مشروبات الکلی) می شود، برخی دیگر مانند خرید یا غذا خوردن است. بنابراین غیرممکن است که اعتیاد را به یک فرآیند شیمیایی یا بیولوژیکی مرتبط کنیم.
در برخی از کمپ های ترک اعتیاد از روش های مناسبی برای درمان استفاده می کنند که به هیچ وجه مؤثر نیست و بیشتر از آن که فایده داشته باشند، آسیب می رسانند. رویکرد برای تغییر عادات مخرب، به نام برنامه فرآیند زندگی، در عوض ریشه در عقل سلیم و تجربه واقعی بیمار دارد. این رویکرد نسبت به روش های معمول درمان یا خودیاری مؤثرتر است.
اگر بیماران احساس ضعف و ناتوانی کنند، این احساس، توانایی افراد را در تشخیص آن چه برای آن ها خوب است و سازگاری با محیط های چالش برانگیز، دست کم می گیرد. در عین حال، بیمار را ناتوان می کند، زیرا نمی تواند آن ها را در صورت و زمانی که به طور غیرمسئولانه در معرض الکل یا مواد مخدر رفتار می کنند، یا عادت های غیرمجاز بیش از حد اعم از خرید تا قمار، پاسخگو نگه دارد.
