ال.اس.دی در سال 1935 توسط شیمیدانی به نام آلبرت هافمن آلمانی تصادفاً شناسایی شد. این ماده توهم زا معمولاً به صورت خوراکی مصرف می گردد و اثرات این دارو شامل توهمات بینایی، شنوایی و تغییر شکل محیط و تصویر بدن است.
این ماده مخدر به شکل های مختلفی مانند قرص، کپسول و کریستال و بصورت غیرقانونی تولید و در خیابان ها فروخته می شود. ال اس دی بصورت مایع کمتر فروخته می شود ولی در برخی موارد شکل مایع آنرا بر روی کاغذهای جذب کننده با اشکال کارتونی ریخته و سپس آنها را به مربع های کوچکی تقسیم کرده و می فروشند.
ال اس دی معمولاً برای شادی و مصارف تفریحی مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات آن از 20 دقیقه تا یک ساعت بعد از مصرف آغاز شده و حدود 6 تا 12 ساعت طول می کشد.
همانطور که گفته شد ال اس دی بطور معمول بلعیده می شود یا روی زبان نگه داشته می شود و جذب می شود ولی صرفنظر از نوع مصرف، اثرات آن با توجه به میزان مصرف و درجه خلوص آن تقریباً یکسان است و فرد مصرف کننده اسیر دنیای اوهام و خیالات شده و ارتباط آن با دنیای واقعی قطع می شود.
تاثیرات مصرف مواد روانگردان مانند ال اس دی در یک بار مصرف معمولاً یک سفر(تریپ) نامیده می شود که در صورتیکه این تجربه خوب و خوشایند باشد آنرا سفر خوب و در صورتیکه این سفر بد و ناخوشایند باشد آنرا سفر بد یا زندگی در جهنم می نامند.
ال اس دی حلال در آب، بی بو، بی مزه و بی رنگ است که به آن اسید نیز گفته می شود. این ماده به صورت پودر، کپسول، قرص های سفید رنگ و نقره ای ساخته می شود. معمولی ترین قرص های ال اس دی عبارتند از: قرص های نقره ای رنگ که هر دو طرف محدب بوده و سریع و نقره نامیده می شود و دیگری قرص های مدور و پهن که با نام های طلوع خورشید و پرتقال معروف می باشند.
قطرات مایع ال اس دی را بر روی قند، بیسکویت، شیرینی یا آشامیدنی ریخته و مصرف می کنند. این ماده را ممکن است روی کاغذ خشک کن، دستمال کاغذی، زرورق یا روی پارچه نگهداری کنند و مورد استفاده قرار دهند. به علاوه، از استنشاق این ماده باید خودداری کرد و با احتیاط به آن دست زد. استنشاق و یا تزریق وریدی این ماده همچنین بسیار خطرناک و عوارض شدیدی را ایجاد می کند.
ال اس دی به صورت آگونیست یا آنتاگونیست بر روی سیستم سروتونرژیک و بر روی گیرنده های پس سیناپسی سروتونین اثر می گذارد. علاوه بر این، اثرات تحریک کننده روانی-حرکتی توهم زاها حاصل توانایی آنها برای راه اندازی و وقفه در بازجذب دوپامین و نورآدرنالین می باشد.
مواد توهم زایی چون ال اس دی تأثیر اولیه ی خود را از طریق آزاد کردن کاتکولامین به خصوص دوپامین از پایانه ی پیش سیناپسی اعمال می کنند. این تأثیرات به خصوص برای نورون های دوپامینرژیک که از ناحیه ی تگمنتال بطنی به قشر مخ و سیستم لیمبیک کشیده می شوند، قوی تر هستند. فعال شدن این گذرگاه که همان مسیر راه های پاداش مغزی نامیده می شود، علت اصلی وقوع وابستگی (اعتیاد) به این مواد است. به علاوه، سروتونین انتقال دهنده ی عصبی اصلی در مسیر نوروشیمیایی درگیر در اثر مصرف مواد توهم زا است.
به عنوان مثال، MDMA در نورون های سروتونرژیک، همراه با ناقل سروتونین که مسئول بازجذب سروتونین به پایانه ی پیش سیناپسی است؛جذب می شود. این ماده هنگامی که وارد نورون گردید، موجب آزاد شدن انبوهی از سروتونین شده و فعالیت آنزیم های مهارکننده سروتونین را بازداری می کند و موجب پدید آمدن حالات توهم در افراد مصرف کننده می شود.
به علاوه، این ماده به عنوان یک داروی محرک موجب تحریک سیستم عصبی سپماتیک و کاهش عملکرد پاراسمپاتیک می شود. تحمل نسبت به اثرات رفتاری ال اس دی سریعاً ایجاد می شود و سه تا چهار روز پس از مصرف مداوم ظاهر می گردد. همچنین، وابستگی به ال اس دی بیشتر روانی است تا وابستگی جسمانی و نشانه های ترک مشاهده نمی شود.
مصرف توهم زاها بر سیستم سروتونرژیک اثر می گذارد که به صورت اثرات آگونیستی و آنتاگونیستی است و معمولاً خورده، جویده یا کشیده می شوند. شروع اثرات این ماده در صورت مصرف خوراکی تقریباً پس از یک ساعت، و در صورت تزریق تقریباً آنی پدیدار می گردد. شدت و قدرت اثر ال.اس.دی بستگی به میزان مصرف و ویژگی های شخص مصرف کننده دارد. اما اثرات آن در شخص عادی به طور معمول بین 8 تا 12 ساعت ادامه می یابد و تدریجاً به حالت عادی بر می گردد.
تجربه های مثبت استفاده از ال اس دی "سفرهای خوب" نامیده می شوند که شامل توهمات بینایی (دیدن اشکال هندسی)، توهمات شنوایی و لامسه، ادراکات روشن و عمیق، غنی تر شدن رنگ و جنس، عمیق شدن طرح ها، هیجان عمیق ناشی از شنیدن موسیقی، تأثیر بیشتر موسیقی، قوی تر شدن بوها و مزه ها، هیجانات غیرعادی و تغییرات ناگهانی، تغییر شکل محیط و تصویر بدن می باشد.
تجربیات "سفرهای بد"، شامل احساسات و تجاربی چون ترس و وحشت از تجارب حسی و ادراکی جدید، افسردگی شدید، گیجی، گمگشتگی زمان و مکان، هذیان، توهم، خستگی و تنش را می توان نام برد.
ال.اس.دی یک داروی روانی-تقلیدی است و موجب شکل گیری واکنش های تقلیدی می شود. مصرف ال‌اس‌دی و افزایش قدرت تلقین پذیری شخص موجب افزایش حساسیت پذیری وی نسبت به تأثیرات محیطی و گروهی (اجتماعی) می شود که موارد مذکور در فرد موجب ایجاد تمام اثرات مطرح شده ناشی از ال اس دی می شود.
از دیگر اثرات ناشی از ال.اس.دی می توان به زنده شدن خاطرات سرکوب شده، بروز تفکرات و احساسات مذهبی، تجربه ی مجدد تولد، پیشگویی های مذهبی، بینش های فلسفی و احساس جدایی روح از جسم و ارتباط آن با جهان دیگر اشاره نمود. مقدار مصرفی برای افراد مبتدی و تازه کار 100 تا 200 میلی گرم است، اما افراد سابقه دار ممکن است مقدار مواد مصرفی را به 750 تا 1000 میلی گرم افزایش داده و بیش از 2 تا 3 مرتبه در هفته آن را استفاده کنند.
همچنین، مصرف کنندگان این ماده در طول مدت مسمومیت با ال اس دی رفتارهای خطرناکی را از خود نشان می دهند که ممکن است منجر به صدمات جدی و حتی مرگ شود. برای مثال، پرش از مکان های مرتفع، پیاده شدن از ماشین در حین رانندگی و ... را می توان نام برد.
از آن جایی که اثرات این ماده شدید و غیرقابل پیش بینی است، لذا آن را به صورت دسته جمعی (گروهی) مصرف می کنند؛ یعنی یک نفر در گروه از مصرف دارو خودداری می کند و مراقب دیگرمصرف کنندگان خواهد بود. مهمترین خطر مصرف ال اس دی این است که چون بر ذهن و شخصیت افراد اثر می گذارد، ممکن است مشکلات جدی روانی را ایجاد کند. در نوع شدید آن، فرد احساس می کند که دیوانه شده است، مغزش دچار تخریب شده و هیچ وقت بهبودی دائمی نخواهد یافت.
یکی از اختلالاتی که به دنبال مصرف دراز مدت مواد توهم زا چون ال اس دی ایجاد می شود، اختلال ادراکی ماندگار نامیده می شود و در این حالت، شخص بازگشت نشانه های توهم زایی را تجربه می کند.
تجربه ی بازگشت، پدیده ی خودانگیخته و غیر ارادی است که به دنبال استرس هیجانی، محرومیت حسی (مانند انجام کار یکنواخت یا خستگی) و یا مصرف سایر مواد روان گردان (مانند ماری جوانا یا الکل) ایجاد می شود. فلش بک به بازگشت خود به خودی و گذرای تجربه یا صحنه های بازگشت به گذشته ی ناشی از مصرف مواد توهم زا گفته می شود. دوره ی بازگشت می تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه یا بیشتر دوام داشته باشد.
مصرف ال اس دی معمولاً باعث ایجاد وابستگی فیزیکی و اعتیاد نمی شود. ولی مصرف مداوم و طولانی مدت آن باعث ایجاد مقاومت می شود و فرد مصرف کننده برای تجربه مصرف اولیه و حال خوش آن نیاز به مصرف مقادیر بیشتری از این ماده روانگردان دارد.
مصرف ال اس دی از نظر روانی صدمات جبران ناپذیری بر فرد دارد و باعث وابستگی روانی به این ماده مخدر می شود و فرد برای استفاده دوباره دچار وسوسه، وابستگی، اضطراب و سردرگمی می شود.
اکثر کسانی که ال اس دی مصرف می کنند معتقدند که ال اس دی اعتیاد آور نیست و اصلاً نیازی به ترک ال اس دی ندارند. این افراد با توجه به احساس خوشی و شادی که بعد از مصرف این ماده می کنند از عوارض بعدی از بین رفتن اثر این دارو بی خبرند. با توجه به اینکه این ماده مخدر صدمات زیادی به روان و مغز فرد مصرف کننده می زند، برای ترک این ماده نیاز به مشاوره با پزشک متخصص و تیم روانکاوی می باشد.
معمولاً ترک ال اس دی با جلسات مشاوره و رواندرمانی فردی و گروهی و پیگیری تیم تخصصی متشکل از روانپزشک، روانشناس و رواندرمانگر انجام می شود. با توجه به وابستگی های روانی ال اس دی در روند ترک می بایست میل به مصرف دوباره و وسوسه در فرد مصرف کننده از بین برود.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی با بیش از 20 سال تجربه موفق در زمینه ی ترک اعتیاد انواع مواد مخدر به سرپرستی دکتر بختیاری آماده ارایه خدمات ترک ال اس دی به هموطنان عزیز می باشد.
