پژوهشگران دانشگاه لویولا در شیکاگو اعلام کردند که افرادی که به اختلالات اعتیادی مبتلا بوده و داروهای آگونیست گیرنده GLP-1 مصرف می‌کردند، نسبت به افرادی که این داروها را مصرف نمی‌کردند، ۵۰ درصد کمتر دچار عارضه مستی و مسمومیت شدند.
این نتایج که در ژورنال اعتیاد منتشر شده، نشان می‌دهد افرادی که داروهای GLP-1 مصرف می‌کنند، ۴۰ درصد کمتر احتمال دارد که دچار عارضه مصرف بیش از حد مواد افیونی (اوردوز) شوند.
این پژوهشگران دریافتند که داروهای GLP-1 دارای تأثیر محافظتی قوی در جلوگیری از عارضه مستی و مسمومیت در افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل و نیز اورودوز در معتادان به مواد افیونی هستند.
داروهای GLP-1 با تقلید از هورمون «پپتید شبه‌گلوکاگونی- یک» (GLP-1) که پس از خوردن غذا در بدن تولید می‌شود، به کاهش وزن کمک می‌کنند. این داروها با تثبیت سطح قند خون، کاهش احساس گرسنگی و کند کردن فرآیند هضم غذا، به بهبود کنترل وزن کمک می‌کنند.
محققان بیان می‌کنند که ناحیه‌ای از مغز که توسط داروهای GLP-1 هدف قرار می‌گیرد، با فرآیندهای مشابهی در ارتباط است که مسئول ایجاد و حفظ رفتارهای اعتیادآور، مانند مصرف مداوم مواد، هستند.
پژوهشگران در این مطالعه، داده‌های بیش از ۵۰۰,۰۰۰ نفر با سابقه اعتیاد به مواد افیونی و ۸۱۷,۰۰۰ نفر با سابقه اعتیاد به الکل را مورد بررسی قرار دادند. این داده‌ها از ۱۳۶ سیستم بهداشتی در آمریکا جمع‌آوری شده و مربوط به دوره زمانی ژانویه ۲۰۱۴ تا سپتامبر ۲۰۲۲ بود.
پژوهشگران مصرف داروهای GLP-1 و همچنین دوره‌های مستی یا مصرف بیش از حد مواد (اوردوز) را در این افراد مورد بررسی قرار دادند. این پژوهشگران بیان داشتند که نتایج این مطالعه می‌تواند نویدبخش درمان جدیدی برای اختلالات مصرف مواد باشد.
آگونیست‌های GLP-1 نوعی دارو هستند که به کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کنند و برخی از آن‌ها می‌توانند به درمان چاقی نیز کمک کنند. این داروها عموماً تزریقی هستند و به این صورت است که مایع دارویی با سوزن و سرنگ در بافت چربی زیر پوست، مانند شکم، ران‌ها، بالای باسن و پشت بازوها تزریق می‌شود.
آگونیست‌های GLP-1 از سال ۲۰۰۵ توسط FDA تأیید شدند و پژوهشگران همچنان در حال بررسی کاربردها و مزایای جدید آن‌ها هستند. این داروها به تنهایی قادر به درمان دیابت نوع ۲ یا چاقی نیستند و نیاز به تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی دارند.
داروهای GLP-1 با تقلید از هورمونی به نام «پپتید شبه‌گلوکاگونی- یک» که هنگام غذا خوردن در بدن ترشح می‌شود، به کاهش وزن کمک می‌کنند. این داروها از طریق تنظیم قند خون، کاهش احساس گرسنگی و کند کردن فرآیند هضم، افراد را قادر می‌سازند وزن خود را بهتر مدیریت کنند.
به عبارت دیگر، این داروها با تاثیرگذاری بر سیستم‌های مختلف بدن که مرتبط با تغذیه و متابولیسم هستند، شرایط بهتری برای کاهش وزن فراهم می‌کنند. تثبیت قند خون نیز باعث جلوگیری از نوسانات شدید انرژی می‌شود و کاهش احساس گرسنگی به کنترل بهتر اشتها و پیشگیری از پرخوری کمک می‌کند.
داروهای آگونیست GLP-1 که هم‌اکنون موجود هستند شامل موارد زیر می‌شوند:
