خشونت خانگی به عنوان الگویی از رفتارهای توهینآمیز در هر رابطهای تعریف میشود که توسط یک شریک صمیمی برای به دست آوردن یا حفظ قدرت و کنترل بر شریک دیگر استفاده میشود. هنگامی که این رفتار با اعتیاد به مواد مخدر یا الکل همراه شود، خشونت خانگی میتواند به سرعت به وضعیت خطرناکی تبدیل شود که رهایی از آن دشوار است.
برای برخی افراد، درد ناشی از قربانی خشونت خانگی بودن میتواند منجر به سوء مصرف مواد شود. در واقع، زنانی که مورد آزار قرار گرفتهاند، 15 برابر بیشتر از زنانی که سابقه سوء استفاده از الکل ندارند و 9 برابر بیشتر احتمال دارد که مواد مخدر مصرف کنند.
خشونت خانگی همیشه به معنای خشونت فیزیکی نیست، این نوع خشونت میتواند شامل انواع مختلفی از آسیبهای دیگر باشد که برای تسلط بر فرد و نگه داشتن او در ترس از طرف مقابل به کار میرود.
انواع مختلفی از خشونت خانگی وجود دارد که عبارتند از:
نمونههایی از رفتارهایی که میتوان به عنوان آزار خانگی نام برد عبارتند از:
اعتیاد به مواد مخدر، که به عنوان اختلال سوء مصرف مواد نیز شناخته میشود، یک بیماری مزمن و پیشرونده است که بر مغز و رفتار فرد تأثیر میگذارد. این بیماری منجر به ناتوانی در کنترل مصرف مواد مخدر یا هر نوع داروی قانونی و غیرقانونی میشود که فرد را به مصرف مداوم و اجباری مواد مخدر وادار میکند، حتی اگر این رفتارها مشکلات جدی در زندگی شخصی، خانوادگی، شغلی و اجتماعی او ایجاد کنند.
اعتیاد میتواند به مشکلات جدی جسمی، روانی، اجتماعی و قانونی منجر شود. مصرف مواد مخدر ممکن است باعث بروز بیماریهای مزمن، مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب و مشکلات اجتماعی مانند بیکاری، خشونت خانگی و طلاق گردد.
همه انواع خشونت خانگی از تمایل یک فرد به کنترل و قدرت بر دیگری ناشی میشود. اعتیاد و سوء مصرف مواد با خشونت خانگی مرتبط هستند.
مصرف مواد مخدر یا الکل میتواند احتمال بروز خشونت خانگی را به طور قابل توجهی افزایش دهد. وقتی کسی تحت تأثیر مواد مخدر یا الکل قرار میگیرد، ممکن است کنترل خود را از دست بدهد و احتمال بروز رفتارهای توهینآمیز، رفتارهای خشونتآمیز یا کنترلکننده را به شدت افزایش پیدا کند.
علاوه بر این، خشونت خانگی میتواند به سوء مصرف مواد منجر شود. قربانیان خشونت خانگی ممکن است برای مقابله با درد و رنج ناشی از سوءاستفاده به مواد مخدر یا الکل پناه ببرند. این وضعیت میتواند به یک چرخه معیوب تبدیل شود که در آن هر دو طرف درگیر اعتیاد و خشونت خانگی میشوند.
نزدیک به 80 درصد جرایم خشونت خانگی با مصرف مواد مخدر مرتبط است. وقتی فردی مواد مخدر مصرف میکند، مواد شیمیایی موجود در مغز او به گونهای تغییر میکنند که او را به جستجوی دوباره این ماده تحریک میکنند، بدون توجه به عواقب احتمالی رفتارهایش. این وضعیت میتواند منجر به رفتارهای غیرمنطقی، خشونتآمیز یا کنترل کننده در یک رابطه شود.
اعتیاد و خشونت خانگی ویژگیهای مشترکی دارند، از جمله:
خطر خشونت خانگی زمانی افزایش مییابد که هر دو طرف دچار اختلال سوء مصرف مواد باشند. اگر قربانی تحت تأثیر مواد باشد، ممکن است تشخیص میزان خطر واقعی برای او دشوار شود. آنها احتمالاً نمیتوانند از خود در برابر حمله شریک زندگی دفاع کنند یا درخواست کمک کنند. خشونت خانگی به یک چرخه معیوب تبدیل میشود، زیرا قربانی ممکن است از ترس انتقام فیزیکی، عاطفی یا مالی شریک زندگی، تمایلی به گزارش حمله نداشته باشد. در صورت عدم درمان، خشونت خانگی میتواند به پویایی ناسالم در رابطه ادامه دهد و عواقب شدیدی به همراه داشته باشد.
برای شکستن این چرخه معیوب، درمان همزمان اعتیاد و خشونت خانگی ضروری است. برنامههای درمانی میتوانند به افراد کمک کنند تا از روابط سمی و خطرناک خارج شوند و فرآیند بهبودی خود را آغاز کنند.
اثرات اعتیاد و خشونت خانگی بسیار گسترده است. افرادی که قربانی خشونت خانگی هستند، اغلب با طیف وسیعی از اختلالات سلامت روان مواجه میشوند و اغلب برای غلبه بر آسیبهای ناشی از سوءاستفاده، نیاز به درمان و بستری شدن دارند.
برخی از مشکلاتی که ممکن است پس از تجربه خشونت خانگی ایجاد شوند عبارتند از:
کلید رهایی از الگوی روابط مخرب، یافتن درمانی است که هم خشونت و هم سوء مصرف مواد را پوشش دهد. مراکز درمانی وجود دارند که به سوء مصرف کنندگان و قربانیان خشونت کمک میکنند تا بر اعتیاد به مواد غلبه کنند و کیفیت کلی زندگیشان را بهبود بخشند.
کلاسهای مدیریت خشم در فرآیند یادگیری و توانبخشی میتواند مفید باشد. جلسات مشاوره با یک درمانگر نیز میتواند به حل مسائل مربوط به کنترل و یافتن علت اصلی خشونت کمک کند.
اگر قربانی خشونت خانگی هستید، امنیت شخصی شما باید بر هر احساسی که نسبت به آزارگر دارید، اولویت داشته باشد. برنامههای درمانی میتوانند به ایجاد یک برنامه بهبودی کمک کنند که به افراد در روابط سوء استفاده کننده کمک میکند تا زندگی خود را به دور از روابط سمی و خطرناک ادامه دهند.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی با بیش از سه دهه سابقه درخشان در زمینه ترک انواع مواد مخدر، به صورت بیست و چهار ساعته پذیرای بیماران گرامی میباشد.