کریستال مت نام رایج کریستال مت آمفتامین است که یک داروی قوی و بسیار اعتیادآور است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. هیچ استفاده قانونی از آن وجود ندارد.
شیشه به صورت تکه های کریستالی شفاف یا سنگ های براق آبی یا سفید می باشد. این دارو که «یخ» یا «کرسیتال» نیز نامیده می شود، یک داروی محبوب برای مهمانی ها است. معمولاً، کاربران شیشه را با یک لوله شیشه‌ای کوچک به نام پایپ دود می‌کنند، اما ممکن است آن را ببلعند، آن را بخورند یا به داخل رگ تزریق کنند. مصرف کنندگان شیشه می گویند که مدت کوتاهی پس از استفاده از آن دچار سرخوشی سریع می شوند. ولی نمی دانند که مصرف شیشه خطرناک است و می تواند به بدن شما آسیب برساند و مشکلات روانی شدیدی ایجاد کند.
مت آمفتامین یک محرک ساخته دست بشر است که مدت هاست وجود داشته است. در طول جنگ جهانی دوم، برای بیدار نگه داشتن سربازان به عنوان داروی متابولیک داده می شد. مردم همچنین این دارو را برای کاهش وزن و کاهش افسردگی مصرف کرده اند. امروزه تنها محصول قانونی متم یک قرص برای درمان چاقی و اختلال بیش فعالی کمبود توجه است که به ندرت استفاده می شود و فقط با نسخه در دسترس است.
شیشه از ماده سودوافدرین ساخته می شود که در بسیاری از داروهای سرماخوردگی یافت می شود و به کاهش احتقان کمک می کند.
بیشتر شیشه استفاده شده در کشور در آزمایشگاه های غیر بهداشتی که به اصطلاح به آن آشپزخانه گفته می شود، ساخته می شود. ساخت شیشه به دلیل مواد شیمیایی موجود در آن، یک فرآیند خطرناک است که علاوه بر سمی بودن، می توانند باعث انفجار شوند.
عجله قدرتمندی که مردم از استفاده از شیشه دریافت می کنند باعث می شود که بسیاری، از همان ابتدا گیر بیفتند و به آن اعتیاد پیدا می کنند. هنگامی که از آن استفاده می شود، یک ماده شیمیایی به نام دوپامین به قسمت هایی از مغز که احساس لذت را تنظیم می کند، نفوذ می کند. مصرف کنندگان شیشه همچنین احساس اعتماد به نفس و انرژی می کنند.
مصرف کننده شیشه می تواند به سرعت معتاد شود و به زودی متوجه می شود که برای عجله دوباره دست به هر کاری می زند. همان طور که آن ها به استفاده از شیشه ادامه می دهند، تحمل ایجاد می کنند. این بدان معناست که آن ها رای رسیدن به همان مقدار لذت به دوزهای بالاتر نیاز دارند. هر چه دوز بالاتر باشد، خطرات هم بیشتر است.
شیشه می تواند دمای بدن مصرف کننده را چنان بالا ببرد که ممکن است بیهوش شود یا حتی بمیرد.
مصرف کنندگان شیشه ممکن است احساس اضطراب و سردرگمی کند، نتواند بخوابد، نوسانات خلقی داشته باشد و خشن شود.
ظاهر فرد مصرف کننده شیشه می تواند به طور چشمگیری تغییر کند. یک کاربر شیشه ممکن است به سرعت پیر شود. ممکن است پوست آن‌ها کدر شود و زخم‌ها و جوش‌هایی که به سختی بهبود می‌یابند ایجاد شود. آن ها ممکن است دچار خشکی دهان، شکستگی و یا پوسیدگی دندان شوند. شیشه همچنین می تواند بر قلب تأثیر بگذارد. استفاده مداوم از شیشه همچنین ممکن است به آسیب ریه منجر شود.
ممکن است پارانوئید شوند. آن ها ممکن است چیزهایی را بشنوند و ببینند که وجود ندارد. آن ها ممکن است به صدمه زدن به خود یا دیگران فکر کنند. همچنین ممکن است احساس کنند که حشرات روی پوست یا زیر پوستشان می خزند.
