مواد افیونی و آنتاگونیست های آن ها

آنتاگونیست های مواد افیونی به ویژه نالوکسان و نالترکسون برای دهه ها به عنوان عواملی که مولکول های مواد افیونی را از گیرنده های عصبی خود جا به جا می کنند و مانع از اتصال و فعال سازی آن گیرنده ها از مواد افیونی می شوند، در دسترس بوده و مورد مطالعه قرار گرفته اند. چنین ویژگی هایی می توانند فواید مهمی داشته باشند، زیرا آنتاگونیست های کوتاه اثر مانند نالوکسان به طور مؤثر برای معکوس کردن سریع اثرات سمی مصرف بیش از حد دارو یا مصرف بیش از حد مواد افیونی استفاده می شوند.

دشمنان مواد مخدر، گیرنده های مواد مخدر را در ذهن مسدود می کنند و سیناپس ها را از متحرک شدن در هر رویدادی در هنگام ارائه داروهای جدید باز می دارند. این بدان معناست که در حین مصرف یک دشمن مواد مخدر، بدن شما در حال حاضر برخی از انواع دیگر مواد مخدر را نمی شناسد. از آن جایی که این امر به طور قابل توجهی مانع از افزایش ظرفیت می شود، ولع مصرف مواد مخدر بیشتر را کاهش می دهد. تعداد قابل توجهی از این مخالفان پس از اتمام چرخه سم زدایی مواد مخدر برای جلوگیری از عقب نشینی مورد استفاده قرار می گیرند، البته برخی از آن ها را می توان برای اهداف سم زدایی نیز مورد استفاده قرار داد.

نالتروکسان

نالترکسون یا نالتروکسان را می توان به عنوان یک رقیب برای مواد مخدر در ساختار قرص و در یک ساختار تزریقی فراگیر در نظر گرفت. از آن جایی که هیچ یک از این ساختارها علائم ترک مواد مخدر را متعادل نمی کند، نالترکسون معمولاً برای استفاده پس از خارج شدن بخش عمده ای از مواد مخدر از بدن بیمار پیشنهاد می شود. نالترکسون به عنوان بخشی از برنامه درمانی طولانی برای عادات مواد مخدر و مشروبات الکلی استفاده می شود.

نالوکسان

نالوکسون یا نالوکسان یکی دیگر از دشمنان مواد مخدر است که اغلب به نام نارکون شناخته می شود، که به طور کلی برای تغییر اثرات مواد مخدر به دلیل زیاده روی مصرف، استفاده می شود. با استفاده از انفوزیون یا هنگام تنفس از طریق بینی به سرعت عمل می کند. نالترکسون و نالوکسان نیز می توانند برای سم زدایی استفاده شوند اگر علائم ترک اعتیاد بیش از حد شدید نباشد.  

مواد افیونی و آنتاگونیست های آن ها

آگونیست و آنتاگونیست

آگونیست های اپیوئیدی ناقص انواعی از مواد مخدر هستند که اثرات مخدر خطرناک کمتری دارند و عموماً علائم ترک ندارند. آن ها علاوه بر این بر سقف تأثیر می گذارند، به این معنی که پس از یک نقطه خاص، صرف نظر از مقداری که مصرف می کنید، نمی توانید از طریق هیچ یک از داروها، از جمله مواد مخدر شادی را تحریک کنید. این امر نتایج و احتمال سوء مصرف مواد مخدر را کاهش می دهد.

آگونیست بوپرنورفین

بوپرنورفین هیدروکلراید یک آگونیست مخدر ناقص است که برای درمان اتکا به آرامبخش تأیید شده است. بوپرنورفین دارای دو ساختار اصلی است، سابوتکس و سوباکسون. سابوتکس فقط بوپرنورفین هیدروکلراید دارد و یک آگونیست مخدر نیمه راه است که در مراحل اولیه درمان عادت های مخدر و سم زدایی استفاده می شود. سابوتکس می تواند علائم ترک اعتیاد را با محدود کردن گیرنده های مخدر متعادل کند و نتایج کمتری ارائه دهد.

سوباکسون هم یک آگونیست مخدر ناقص و هم یک مخالف مواد مخدر فراکشنال است که هم بوپرنورفین و هم نالوکسون دارد. سوباکسون در دوره حمایت از سم زدایی و بهبود وابستگی در علائم ترک اعتیاد استفاده می شود. استفاده از هر کدام باید به طور جدی رعایت شود، هر چند که ممکن است این دو ساختار در درمان شرایط سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد موفق باشند و می توانند به تعامل سم زدایی کمک کنند.