والیوم (دیازپام) دارویی است که اغلب برای درمان شرایطی مانند اضطراب، تشنج و اسپاسم عضلانی تجویز می شود. این دارو همچنین قبل از جراحی برای کمک به آرام کردن و آرامش بیماران استفاده می شود و می تواند به کنترل بی قراری ناشی از ترک الکل کمک کند.
بسیاری از افراد به دلایل شغلی، قانونی یا پزشکی ملزم به انجام آزمایشات دارویی هستند. کسانی که والیوم مصرف می کنند ممکن است سوال کنند که آیا این دارو در صورت آزمایش، نشان داده می شود یا خیر. پاسخ مثبت است، والیوم در گزارش های سم شناسی ادرار، خون، بزاق و فولیکول مو ظاهر می شود.
آزمایش‌های دارویی والیوم به طور گسترده در محیط‌های کار، از جمله امکانات پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی انجام می‌شود. این آزمایش‌ها همچنین توسط سیستم‌های دادگاه برای تشخیص استفاده از والیوم در کارمندانی که با عدالت کیفری و نگرانی‌های رفاه کودکان سر و کار دارند، استفاده می‌شود. افرادی که برای یک برنامه بازپروری مواد مخدر اقدام می کنند یا در آن شرکت می کنند ممکن است آزمایش والیوم بدهند.
والیوم دارای طیف وسیعی از اثرات مشابه مسمومیت با الکل است.
از آن جایی که والیوم و الکل می‌توانند اثرات مشابهی داشته باشند، آزمایش‌ها برای شناسایی افرادی که در محل کار مست در نظر گرفته می‌شوند استفاده می‌شود. نتایج مثبت آزمایش می‌تواند نشانه‌های احتمالی اعتیاد به والیوم را شناسایی کند که می‌تواند باعث اختلال در کار شود.
نمونه‌های ادرار، بزاق، خون یا فولیکول‌های مو برای آزمایش والیوم تجزیه و تحلیل می‌شوند و آزمایش‌ها برای مجموعه‌های مختلف متابولیت‌ها بررسی می‌شوند. بسته به این که کدام منبع در حال آزمایش است، زمان تشخیص از آخرین مصرف تا حذف کامل از سیستم می تواند متفاوت باشد. این بدان معنی است که اگر فردی با یک روش آزمایش شود و منفی نشان دهد، روش جایگزین ممکن است همچنان نتیجه آزمایش مثبت را نشان دهد.
رایج ترین روش آزمایش والیوم از طریق نمونه ادرار است. آزمایش ادرار می تواند متابولیت ها را تا هفت روز پس از آخرین دوز تشخیص دهد. با این حال، زمان دقیق «انقضا» مشخص نیست، زیرا عوامل دیگری وجود دارند که می توانند بر حذف دارو تأثیر بگذارند.
به طور متوسط، آزمایش بزاق می تواند والیوم را تا دو روز پس از استفاده تشخیص دهد. یک بازه زمانی مشابه برای آزمایش خون اعمال می شود که می تواند دارو را تا سی و هفت ساعت تشخیص دهد.
آزمایش فولیکول مو کمتر رایج است، اما این آزمایش می تواند وجود والیوم را تا نود روز تشخیص دهد.
والیوم برای کار کردن باید توسط بدن متابولیزه (تجزیه) شود. در بسیاری از موارد، آثاری از دارو برای مدت طولانی باقی می ماند، زیرا قسمت هایی از بدن اجزای دارو را به روش های مختلف و با سرعت های متفاوت متابولیزه می کند.
