مقدار مجاز برای نوشیدن الکل در حقیقت هیچ سطح امنی برای نوشیدن الکل وجود ندارد، زیرا مصرف نوشیدنی های الکلی یکی از عوامل مرگ و میر در سراسر جهان است. افراد مصرف کننده الکل باید مصرف خود را محدود کنند. در متابولیسم الکل در بدن، کبد فرد مصرف کننده الکل را متابولیزه می‌کند، اما می‌تواند تنها مقدار کمی را در یک زمان متابولیزه کند، بنابراین الکل اضافی در بدن به گردش در می‌آید. اثرات الکل تا حد زیادی به مقدار مصرف آن بستگی دارد. نوشیدن الکل در مقادیر بالا می‌تواند بینایی، مهارت‌های حرکتی، حافظه و قضاوت را مختل می‌کند.
1.اختلال در ادراک و قوای عقلانی
2.کاهش موقتی اضطراب، ترس و غم
3.کاستن تسلط مغز بر رفتار
4.ضعیف شدن رفتارهای اخلاقی و احساس مسئولیت
انسان پس از نوشیدن چند جرعه مشروبات الکلی، احساس می‌کند که در برابر مسئولیت های خودش تعهدی ندارد و تکلم وی سریع و سنگین می شود. دچار پرش افکار توأم با تکرار و بی ارتباطی روند افکار می شود و حرکات و واکنش های عضلانی او تا حدی از اراده اش خارج می شود و در صورت ادامه مشروب خواری به حالت اغما فرو می رود. تحریک تکلم، تفکر و حرکات، به علت تسکین یافتن سلول های قشر مغز یا کرتکس است، زیرا معمولاً این سلول ها رفتارهای فوق را تنظیم می کنند و با تسکین این سلول ها، تسلط و اختیارشان بر رفتاری عادی کمتر می‌شود و در نتیجه رفتارهای غیرعادی نشان می دهند.
مثلاً افراد معتاد به الکل، اغلب دچار سرماخوردگی می شوند، لکن ناراحتی آن را احساس نمی کنند. اگر شخص به اندازه کافی مست شود، به حالت بیهوشی می افتاد و پس از به هوش آمدن، نمی تواند آن چه را که گفته یا عمل کرده است به یاد آورد. یکی از بیماران معتاد به الکل، هر شب پس از رسیدن به حالت مستی، در ساعاتی که پاسی از نیمه شب می گذشت به چند نفر از دوستان و اقوام تلفن می کرد و پس از مشاجره با آن ها و دادن دشنام، بلافاصله بیهوش می شد و صبح روز بعد نیز از این وقایع چیزی به یاد نمی آورد.
مسمومیت الکلی، یک مسمومیت ساده تعریف شده است.
شخص ممکن است بعضی رفتارهای ناهنجار از قبیل نزاع، اختلال در قضاوت، قصور در انجام وظایف اجتماعی، شغلی تعهدها و مسئولیت های خود داشته باشد. صفات شخصیتی اغراق آمیز می شود و بنابراین، می خواره ممکن است حالت افسردگی، خوشی و نشئه، شیدایی، پارانوئید و یا بست خلقی پیدا کند.
