آگاه سازی نوجوان تأثیر به سزایی در کاهش گرایش او به مواد روانگردان و مخدر دارد به شرطی که به سن تقویمی، عقلی، حساسیت و ظرافت شخصیت آن ها توجه کنیم و از دادن درس اخلاق و بیش از حد بزرگ جلوه دادن مسأله خودداری کنیم. صحت اطلاعات ارائه شده، عدم انکار ابعاد مثبت و منفی مواد مخدر و سعی در تبدیل نصایح به درد دل های دوستانه از اهمیت زیادی برخوردار است. نوجوانان برای خود عقایدی دارند و دائماً سوال های متعددی به ذهنشان خطور می‌کند، بنابراین بهتر است والدین قبل از این‌که شروع به صحبت کنند با دقت تمام شنوای حرف های فرزندشان باشند، بعد از این که به صحبت های نوجوانمان گوش دادیم بسیار مناسب است تا با او صحبت کرده و او را از تجربیات شخصی خود آگاه کنیم. همچنین لازم است بر ممنوعیت مصرف مواد مخدر تأکید کنیم.
در برنامه آموزشی که والدین برای نوجوانانشان در نظر می گیرند موارد زیر را باید مورد توجه قرار دهند.
در برخی موارد مصرف مواد مخدر به وسیله نوجوانان، حاکی از احساس بیگانگی و در نتیجه گرایش درونی به دنیای شخصی است که به واسطه مصرف مواد مخدر حاصل می شود. بسیاری از نوجوانان با ناامیدی به زندگی می نگرند، این گونه نوجوانان در واکنش به تبعیض اقتصادی و اجتماعی و شرایط زندگی دشوار و بیماری جسمانی، هرگونه کوشش برای یافتن معنا و احساس هویت را به طور کلی کنار می گذارند و به سمت اعتیاد به مواد مخدر گرایش پیدا می‌کنند که در اصطلاح به «زندگی بی درد» پناه می برند. مصرف مواد مخدر ممکن است موجب غفلت و بی خبری یا گریز موقت از مشکلات یا حتی (در موارد مثبت) درک بهتر زیبایی های جهان شود، ولی نمی تواند باعث نیک بختی، خلاقیت واقعی یا مواجهه مؤثر با مشکلات زندگی شود.
