این باور بیشتر مربوط به نوجوانان و جوانان می باشد و ابتدا در مورد سیگار و سپس دیگر مواد مخدر صدق می کند. با توجه به این که معمولاً اعتماد به نفس در سنین پایین و در دوران نوجوانی در برخی افراد پایین است، این افراد می خواهند به نوعی خود را در بین دوستان و هم سن و سال های خود فردی قوی و شجاع نشان دهند.
متأسفانه برخی افراد می خواهند شجاعت و تثبیت همیت خود را با مصرف مواد مخدر به بقیه ثابت کنند که همین امر خطرات زیادی برای آن ها به دنبال دارد و آن ها را در دام اعتیاد گرفتار می سازد. در برخی موارد هنگامی که در یک جمع به یک فرد (مخصوصاً نوجوان) مواد مخدر تعارف می شود، فکر می کند که اگر پیشنهاد را رد کند و مصرف نکند، به نوعی ترسو جلوه داده شده و برای او افت به حساب می آید.
در بسیاری موارد دیده شده است که افراد در سنین بسیار پایین با ژست و افتخار در حال کشیدن سیگار و سایر مواد مخدر هستند. این افراد و در واقع کودکان، می خواهند با این کار خود را بزرگ جلوه داده و هویت خود را تثبیت کنند و همین امر باعث اعتیاد آن ها می شود و عوارض جبران ناپذیری برای آن ها به همراه می آورد.
نوجوان به جای این که مصرف مواد مخدر دیگران را کاری جاهلانه و بی ارزش تلقی کند، این برداشت را می کند که من هم باید مصرف کنم و باید با همسالانم رقابت نمایم تا خود را در گروه تثبیت و هویت خودم را تقویت کنم.
در حالی که یک نوجوان باید به این بینش برسد که بردن در بعضی از رقابت ها مانند مصرف سیگار و مواد مخدر، به معنای باختن در زندگی، عدم پیشرفت، از دست دادن دوستان سالم و آینده ای هولناک است و راه درست این است که خود را در زمینه های مثبت و سازنده به اثبات برساند.
در این جا نقش آموزش های جامعه و خانواده بسیار پر رنگ می باشد و می توانند با آموزش های لازم و ایجاد اعتماد به نفس از یک فاجعه پیشگیری کنند. نوجوان باید بداند رد کردن پیشنهاد های غلط باید با اعتماد به نفس کامل انجام شود و مهارت نه گفتن باید به وی آموزش داده شود.
