لین، که به نام خیابانی «نوشیدنی بنفش» نیز شناخته میشود، یک ماده غیرقانونی است که با کدئین ساخته میشود و شامل شربت سرفه، نوشابه، آبنبات رنگی، گاهی اوقات الکل و پرومتازین است.
کدئین که از گیاه خشخاش مشتق میشود و شبیه به مرفین است، یکی از مواد مخدر ضعیف محسوب میشود، با اینحال همچنان بسیار اعتیادآور و بالقوه مضر برای بدن است. به دلیل اتصال مواد افیونی به سیستم پاداش مغز، فرد میتواند در مدت زمان کوتاهی به مخدر لین معتاد شود.
با اینکه لین مخدری است که افراد در هر سنی ممکن است از آن استفاده کنند، اما بیشتر در میان نوجوانان و جوانان در مهمانیها و محیطهای اجتماعی رایج است. دلایل متعددی وجود دارد که چرا این گروه سنی بیشتر به لین روی میآورند. به عنوان مثال، ترکیب نوشابه و آبنبات با کدئین به دلیل طعم شیرین آن ممکن است برای جوانترها جذابتر باشد.
در حالی که برخی از موادی که برای تهیه لین استفاده میشوند با تجویز پزشک قانونی هستند، باید توجه داشت که لین تحت هیچ شرایطی ایمن نیست. کدئین دارویی است که پتانسیل بالایی برای سوءمصرف و اعتیاد دارد و فقط برای استفادههای پزشکی مانند تسکین درد خفیف یا کاهش سرفه تجویز میشود. سایر موادی که معمولاً برای تولید لین استفاده میشوند، مانند پرومتازین یا الکل، به طور گسترده بدون نسخه در دسترس هستند. مصرف لین به دلیل عوارض اجتماعی، پزشکی و قانونی خطرات زیادی دارد، بنابراین توصیه میشود از مصرف آن خودداری کنید.
نام لین از تأثیری که بر مصرفکنندگان دارد گرفته شده است و هر چه بیشتر مصرف شود، افراد دچار خمودگی میشوند. اثرات کدئین مشابه سایر مواد افیونی اعتیادآور مانند اکسیکدون و هروئین است.
به طور معمول، اثرات لین در عرض 30 تا 45 دقیقه ظاهر میشود، اگرچه مقادیر مختلف کدئین در لین میتواند زمان شروع اثر را کوتاهتر کند. اوج اثرات آن 1 تا 2 ساعت پس از مصرف شروع میشود و حدود 4 تا 6 ساعت طول میکشد. برخی از عوارض جانبی جدی لین شامل موارد زیر است:
اعتیاد جسمی و روانی: استفاده مداوم از مخدر لین میتواند منجر به اعتیاد جسمی و روانی شود. فرد ممکن است برای حفظ وضعیت روانی خود به مصرف مداوم این ماده نیاز داشته باشد.
کند شدن ضربان قلب و تنفس: کدئین، جزء اصلی لین، یک ماده افیونی است که میتواند اثرات خطرناکی مشابه فنتانیل، اکسیکانتین و هروئین ایجاد کند. یکی از خطرناکترین اثرات لین، کاهش ضربان قلب و تنفس است که میتواند منجر به مرگ شود. وجود الکل یا سایر داروها در لین، خطر افسردگی تنفسی و مصرف بیش از حد را افزایش میدهد.
آسیب به کبد: مصرف لین میتواند به کبد آسیبهای جدی وارد کند، به خصوص اگر حاوی پرومتازین باشد. پرومتازین تأثیرات منفی زیادی بر کبد دارد.
مشکلات قلبی و عروقی: مصرف طولانیمدت کدئین میتواند منجر به مشکلات قلبی و عروقی مانند فشار خون بالا، ضربان قلب نامنظم و حتی نارساییهای مختلف قلبی شود.
تشنج: مصرف لین با افزایش خطر تشنج مرتبط است، به ویژه در افرادی که ممکن است در حال حاضر در معرض خطر باشند. کارشناسان معتقدند که این موضوع به دلیل اثرات شبهافیونی لین بر قلب و ریهها است که میتواند مغز را از اکسیژن محروم کرده و منجر به تشنج شود.
مشکلات عاطفی و روانی: مصرف طولانیمدت لین میتواند منجر به مشکلات عاطفی و روانی متعددی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات خلقی شود.
پوسیدگی دندان: ترکیب شربت سرفه، نوشابه، آبنبات و الکل در لین میتواند باعث پوسیدگی دندان شود. کربنات و قند موجود در لین به سلامت دهان و دندان آسیب میزند و کدئین میتواند باعث خشکی دهان و افزایش باکتریهای مضر شود.
ایجاد توهم: یکی از شدیدترین عوارض جانبی مصرف لین، احتمال توهم است. این توهمات میتوانند باعث شوند فرد چیزهایی را ببیند، بشنود یا احساس کند که وجود ندارند و ممکن است به رفتارهای مخاطرهآمیز و آسیب فیزیکی منجر شوند.
اختلال بینایی: مواد افیونی مانند کدئین، حتی در مقادیر کم، میتوانند باعث اختلالات بینایی مانند تاری دید، دوبینی یا مشکل در دید در تاریکی شوند. این مشکلات میتوانند خطر سقوط، جراحات تصادفی و تصادفات رانندگی کشنده را افزایش دهند.
تأثیرات اجتماعی و حرفهای: اعتیاد به لین میتواند به تخریب روابط اجتماعی، مشکلات قانونی و حرفهای منجر شود که تأثیرات قابل توجهی بر فرد و خانوادهاش دارد.
اگر نوجوان شما از لین استفاده میکند، مهم است که برای کمک گرفتن تعلل نکنید. سوءاستفاده از داروهای خطرناک مانند مواد افیونی، در بزرگسالی میتواند اثرات منفی بلندمدتی بر سلامتی داشته باشد. علائمی که ممکن است نشان از مصرف لین در افراد داشته باشند شامل:
برای فردی که از اعتیاد به لین یا هر مخدر دیگری رنج میبرد، ترک ناگهانی آن غیرممکن است. به دلیل خاصیت اعتیادآور، قطع خودسرانه مصرف مواد افیونی بسیار دشوار است. اولین قدم برای درمان اعتیاد به لین، ورود به مرحله سمزدایی است.
اثرات ترک لین شامل علائم گستردهای از جمله: تحریکپذیری، کاهش اشتها، آبریزش بینی، چشمان اشکآلود، بدن درد، خمیازه کشیدن، مشکلات خواب و اسهال است.
ممکن است برای کاهش علائم دردناک ترک مانند تهوع، استفراغ و اسهال، داروهای درمان تریاک تجویز شود. ترک لین لزوماً تهدیدکننده زندگی نیست، اما فرآیند سمزدایی میتواند چالشهای ناراحتکنندهای ایجاد کند که بسیاری از افراد مبتلا به اعتیاد را به ادامه مصرف وادار میکند. این چالشها بدون حضور و کمک یک متخصص پزشکی سختتر میشوند. بنابراین، سمزدایی تحت نظارت پزشک در یک کلینیک ایمن ضروری است.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی با بیش از سه دهه سابقه درخشان در زمینه ترک انواع مواد مخدر، به صورت بیست و چهار ساعته پذیرای بیماران گرامی میباشد.