برخی بر این باورند که مصرف مواد مخدر بصورت گاه به گاه و تفریحی مشکلی ندارد و باعث اعتیاد نمی شود. در صورتیکه هیچ معتادی با علم به اینکه روزی معتاد خواهد شد و زندگی اش در همه ی زمینه ها آشفته می شود، مصرف مواد را شروع نمی کند.
به یقین می توان گفت که همه ی معتادان مصرف مواد مخدر را بصورت تفریحی شروع کرده اند. تا کنون در کارهای بالینی، کسی که مصرف را یک باره و به شکل شدید شروع کرده باشد، مشاهده نشده است.
اما همانطور که بارها اشاره شده، مغز انسان کافی است یک بار ماده لذت بخشی را تجربه کند; این خاطره لذت بخش تا همیشه در حافظه بلند مدت او ذخیره می شود و هر چه این لذت بیشتر باشد، خاطره بازیابی شده آن قوی تر خواهد بود.
همچنین از نظر روان شناسی، زیست شناسی و پزشکی هیچ گونه راهی برای پاک کردن این خاطره وجود ندارد; برای همین است که برای مصرف مواد م گویند یک بار زیاد است و هزاران بار کم.
خیلی از افراد به علت عدم آشنایی با کارکرد مغز، از کنار این نکته به سادگی می گذرند اما مثال های واضح می تواند اهمیت این موضوع را به طور عمیق انتقال دهد.
احتمالاً هر کسی تجربه ی یک غذای خوشمزه در یک رستوران را داشته است و این تجربه ی لذت بخش، همیشه در ذهن او باقی می ماند و همیشه دوست دارد(وسوسه می شود) باز هم به آن رستوران برود و یک بار دیگر از غذای آنجا بخورد.
حال فرض کنید که تاثیر مواد مخدر بر مغز 10 برابر بیشتر از یک غذای خوشمزه است و این گونه است که انسان نه می تواند آن را فراموش کند و نه در مقابل وسوسه ی آن مقاومت کند.
نتیجه اینکه راهی نیست جز اینکه باور کنیم مصرف تفریحی را نمی توان کنترل کرد و مطمئناً پیشگیری بهتر از درمان است.
