اختلال مصرف الکل به عنوان ناتوانی در توقف یا کنترل مصرف الکل تعریف می‌شود و می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. حتی اگر فرد هر روز الکل مصرف نکند، ممکن است به این اختلال مبتلا باشد. نوشیدن زیاد در یک جلسه می‌تواند خطرناکتر از مصرف چند نوشیدنی در روز باشد. ارزیابی توسط یک متخصص درمان مصرف مواد، بهترین راه برای تشخیص وجود و شدت اختلال مصرف الکل است.
الکل باعث ایجاد احساس سرخوشی و بی‌حس کردن احساسات منفی می‌شود و مغز را به تمرکز بر رفتارهای لذت‌بخش تحریک می‌کند. سیستم پاداش مغز شامل نواحی مختلفی مانند مخطط، عقده‌های قاعده‌ای، آمیگدال و قشر جلوی مغز است. با وجود پیامدهای پزشکی بالقوه، الکل همچنان به طور گسترده‌ای استفاده و سوءاستفاده می‌شود و به شدت اعتیادآور است، زیرا نحوه عملکرد مغز را تغییر می‌دهد.
استامینوفن یک مسکن است که برای تسکین سردرد، دردهای خفیف، کمردرد، علائم شبیه آنفولانزا و دندان‌درد استفاده می‌شود. این دارو به طور کلی بی‌خطر است و اعتیادآور نیست و می‌توان آن را در داروخانه‌ها یافت.
افرادی که استامینوفن مصرف می‌کنند، این دارو را به صورت خوراکی مصرف کرده و معمولاً در کمتر از نیم ساعت تسکین می‌یابند. این دارو برای کودکان نیز بی‌خطر است، اما باید با احتیاط مصرف شود. برخی برندها نسخه‌های مخصوص کودکان با دوز مناسب ارائه می‌دهند.
با وجود اثربخشی استامینوفن در تسکین درد، همیشه بهترین گزینه برای کاهش التهاب نیست. مادران شیرده باید قبل از مصرف استامینوفن با پزشک مشورت کنند تا از ایمنی آن اطمینان حاصل کنند. استامینوفن به صورت خوراکی مصرف می‌شود و دوز مصرفی آن روی جعبه و قوطی‌ها نوشته شده است.
به طور کلی، استامینوفن عوارض جانبی کمی دارد که معمولاً تهدید کننده نیستند و ممکن است شامل واکنش‌های پوستی و سردرد باشند. اما ترکیب آن با الکل می‌تواند خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. این ترکیب ممکن است منجر به خونریزی معده، تورم شکم و آسیب کبدی شود. کبد می‌تواند همزمان استامینوفن و الکل را متابولیزه کند، اما ترکیب این دو می‌تواند به آسیب کبدی یا حتی آسیب کلیوی منجر شود. طبق گفته WebMD، این ترکیب خطر بیماری کلیوی را ۱۲۳٪ افزایش می‌دهد.
علاوه بر مشکلات کلیوی، افرادی که به طور مکرر الکل و استامینوفن را با هم مصرف می‌کنند، خطر ابتلا به مشکلات کبدی را افزایش می‌دهند. تحقیقات زیادی در حال انجام است تا ارتباط بین مصرف الکل و استامینوفن و تأثیر آن بر کلیه‌ها را روشن کند. با این حال، از میان ۲.۶٪ شرکت‌کنندگان در نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه، ۱.۲٪ گزارش داده‌اند که دچار اختلال عملکرد کلیه شده‌اند.
از آنجایی که کبد مسئول متابولیسم داروها و الکل است، ترکیب این دو می‌تواند فشار زیادی به کبد وارد کند. نارسایی کلیه و کبد تنها خطرات مصرف همزمان الکل و استامینوفن نیستند. علاوه بر آسیب کلیه، افراد ممکن است با مشکلات زیر نیز مواجه شوند:
علاوه بر علائم ذکر شده، فرد ممکن است نشانه‌های آسیب کبدی مانند موارد زیر را تجربه کند:
افرادی که استامینوفن را همراه با الکل مصرف می‌کنند ممکن است مشکلاتی مرتبط با سوء‌مصرف الکل داشته باشند. بررسی تعداد دفعات مصرف الکل خارج از مصرف استامینوفن و ارزیابی خطر ابتلا به اختلال مصرف الکل یا سایر عوامل تشویق کننده به نوشیدن می‌تواند مفید باشد. سوالات مهمی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
این‌ها ملاحظات مهمی برای تعیین وجود اختلال مصرف الکل هستند که ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. الکل ماده‌ای بسیار اعتیادآور است که به شدت مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند ترکیب شیمیایی مغز را تغییر دهد. اگر کسی از الکل سوءاستفاده می‌کند و نمی‌تواند به طور متعادل الکل مصرف کند، نشان دهنده نیاز به کمک حرفه‌ای برای مقابله با این اعتیاد است.
مصرف طولانی مدت و مزمن الکل می‌تواند به اندام‌های حیاتی آسیب برساند. این مصرف مداوم می‌تواند منجر به مسمومیت کلیه، سیروز کبدی، هپاتیت، نارسایی قلبی، آسیب مغزی و وابستگی فیزیکی شود. فردی که دچار اختلال مصرف الکل است ممکن است قبلاً کبد آسیب‌دیده‌ای داشته باشد و ترکیب استامینوفن با الکل می‌تواند خطر آسیب جبران‌ناپذیر را افزایش دهد.
آن‌ها در معرض خطر بالای نارسایی کلیه یا کبد هستند و نباید الکل و استامینوفن را با هم مصرف کنند. نوشیدن آب یا سایر نوشیدنی‌های غیرالکلی هنگام مصرف استامینوفن می‌تواند خطر را کاهش دهد. همچنین، می‌توان با مصرف کمتر از ۳۰۰۰ میلی‌گرم استامینوفن در روز، محدود کردن مصرف استامینوفن به ۱۰ روز یا کمتر، کاهش مصرف الکل به سه نوشیدنی یا کمتر در روز، و توجه به سایر داروهای مصرفی، این آسیب را کاهش داد.
برای مدیریت مسئولانه درد، توصیه می‌شود با یک متخصص پزشکی در مورد مصرف استامینوفن مشورت کنید. همچنین، آگاهی از علائمی که ممکن است نشان‌دهنده آسیب کبدی باشند، ضروری است. این علائم می‌توانند شامل تورم شکم، بی‌حالی، تعریق بیش از حد، کبودی یا خونریزی غیر معمول باشند.
اگر مصرف استامینوفن مشکل‌ساز شد، به دنبال مسکن‌های جایگزین و طبیعی‌تر باشید. این مسکن‌ها را با الکل ترکیب نکنید. اگر مصرف الکل برایتان چالش‌برانگیز است، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. این کمک می‌تواند شامل شناسایی انگیزه‌های اعتیاد به الکل، مشاوره و داروهایی برای کاهش علائم ترک باشد.
مصرف الکل همراه با استامینوفن می‌تواند در بهترین حالت ناراحت‌کننده و در بدترین حالت کشنده باشد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان به کمک نیاز دارید، با یک ارائه‌دهنده درمانی در مورد گزینه‌های درمانی موجود صحبت کنید و راهنمایی بگیرید.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی با بیش از سه دهه سابقه درخشان در زمینه ترک انواع مواد مخدر، به صورت بیست و چهار ساعته پذیرای بیماران گرامی می‌باشد.
