سه مرحله در فرآیند سم زدایی مواد مخدر وجود دارد که شامل ارزیابی، پایدارسازی و آماده سازی برای سم زدایی می شود.
انواع مختلف داروها می توانند علائم ترک اعتیاد را کاهش دهند و فرآیند سم زدایی را تسهیل کنند.
تقریباً هفت درصد از افراد بالای هجده سال، یا تقریباً هفده میلیون نفر، توسط مؤسسه ملی، مصرف کننده الکل و الکلیسم تخمین زده شدند که به اختلال مصرف الکل مبتلا هستند.
نوشیدن بیش از حد الکل منجر به علائم ترک اعتیاد می شود.
تشنج ها ممکن است علائم ترک شدید مواد مخدر و مشروبات الکلی باشند و بدون درمان قانونی می توانند کشنده باشند. نوشیدنی های الکلی با متحرک کردن سیناپس های خاص و پیک های مصنوعی ذهن علم مغز را تنظیم می کند. بنزودیازپین‌ها به عنوان قرص‌های روان‌گردانی در نظر گرفته می‌شوند که مانع از سیستم حسی کانونی می‌شوند و با اثرات آرام بخش و ضد تشنج به کاهش علائم ترک الکل کمک می‌کنند. بنزودیازپین ها، از جمله والیوم و کلردیازپوکساید به طور منظم در جلسات سم زدایی مشروبات الکلی مورد استفاده قرار می گیرند.
به دلیل پتانسیل استفاده نادرست از بنزودیازپین ها، به هر حال، بنزودیازپین ها برای استفاده لحظه ای پیشنهاد می شوند. بنزودیازپین ها، مشابه دیازپام، به همین ترتیب برای متعادل کردن حالت عصبی ایجاد شده به عنوان علائم ترک برخی از انرژی زاها از جمله کوکائین استفاده می شوند. در حال حاضر، هیچ داروی تأیید شده ای برای سم زدایی از انرژی زاها وجود ندارد با وجود این، برخی از علائم ترک را می توان به صورت درمانی تحت نظارت قرار داد.
گذشته از هروئین، مواد افیونی معمولاً داروهایی مانند کدئین، مورفین، اکسی کدون و هیدروکودون مشتق شده از گیاه خشخاش هستند. این داروها گیرنده های مواد افیونی را در بدن و مغز مسدود می کنند، بنابراین درک درد را کاهش می دهند و علائم ترک اعتیاد را افزایش می دهند. سیستم پاداش مغز نیز توسط مواد افیونی تحریک می شود و می تواند احساس سرخوشی ایجاد کند که می تواند اعتیاد آور باشد.
چند نوع نسخه وجود دارد که می تواند به کاهش عوارض جانبی علائم ترک اعتیاد کمک کند، همان طور که به سم زدایی از عادت مواد مخدر کمک می کند. این نسخه ها را می توان به عنوان یکی از دو دسته طبقه بندی کرد: آگونیست های مواد مخدر و آنتاگونیست ها یا مخالفان مواد مخدر.
آگونیست مواد مخدر به گیرنده های مواد مخدر در ذهن متصل می شود و متعلقات سیناپس ها را کپی می کند و افزایش می دهد. متادون که اغلب در مراکز درمانی تجویز می شود، یک آگونیست مخدر است که معمولاً برای سم زدایی از هروئین استفاده می شود. بیشتر از این که را ترک اعتیاد را برای بیمار هموار کند در بدن بیمار می ماند و می تواند علائم و تمایلات ترک اعتیاد را کاهش دهد.
متادون به اندازه سایر مواد مخدر بالا نیست، اگر چه استفاده طولانی مدت در هر صورت می تواند باعث اعتماد شود، مصرف متادون باید به دقت رعایت شود.
برخی از آگونیست های غیر مخدر دستاوردهایی در نظارت بر علائم ترک مواد مخدر نشان داده اند و ممکن است در طول سم زدایی نیز قانع کننده باشند. یکی از آگونیست‌های آلفا آدرنرژیک، کلونیدین است که با تقویت گیرنده‌های آلفا در ذهن و کاهش سیگنال‌های عصبی ارسالی از وریدها، سعی در خفه کردن علائم ترک مواد مخدر دارد.
کلونیدین یک داروی نبض است که افزایش آدرنالین را کاهش می دهد، که باعث واکنش نبرد یا گریز، علائم معمول ترک اعتیاد می شود. کلونیدین می تواند به سم زدایی از مواد افیونی، متادون و گاهی اوقات حتی مشروبات الکلی کمک کند. یکی دیگر از داروهای فشار خون با اثرات نسبی که به عنوان یک بتا بلوکر عمل می کند، پروپرانولول، ممکن است به نشانه های عقب نشینی جدی نیز کمک کند.
