محرک های دیگر مانند کاپتاگون و دیرکس، این داروها جهت کنترل وزن به کار می روند. مصرف این داروها ممکن است همراه با وابستگی جسمی باشد ولی وابستگی روانی به آن ها بالاست. مصرف این داروها همراه با پدیده تحمل است مدت اثر آن ها ساعت ها به طول می انجامد. طریقه مصرف این داروها از طریق خوراکی و تزریقی است. اثراتشان در بدن شامل افزایش سطح هوشیاری، تحریک، نشئگی، افزایش تعداد ضربان قلب، افزایش فشارخون، بی خوابی و کاهش اشتهاست. علائم مسمومیت با آن شامل، آشفتگی، افزایش درجه حرارت بدن، توهمات، تشنجات و احتمالاً مرگ است.
علائم ترک اعتیاد (محرومیت) شامل بی تفاوتی، افزایش دوره های خواب، تحریک پذیری، افسردگی و عدم آگاهی به مکان و زمان است. مواد استنشاقی این دسته ازمواد، انواع بسیار متنوعی دارند که از جمله آن می توان به انواع چسب ها، بنزین ،اتر، تینر، گاز فندک، انواع اسپری ها، برخی رنگ ها و... اشاره نمود. سوء مصرف این مواد، با توجه به سهولت دسترسی به خصوص در نوجوانان و افراد طبقات اقتصادی پایین، شایع تر است. وجود ضایعات پوستی در اطراف دهان و بینی، بوی غیر معمول تنفس، وجود بقایای ماده مصرفی روی صورت و لباس ها و علائم تحریک مکرر گلو و بینی، از علائم مصرف این دسته از مواد است.
مواد استنشاقی به سرعت از ریه ها جذب شده و به مغز می رسند. اثرات آن ها چند دقیقه پس از مصرف ظاهر می شود و بسته به نوع و مقدار ماده مصرفی سی دقیقه تا چند ساعت باقی می ماند.
فن سیکلیدین یکی از مواد صناعی اعتیاد آور غیر قانونی است که با نام پی. سی. پی هم شناخته می شود و به عنوان داروی بیهوشی ساخته شد، لیکن به علت روان آشفتگی و گمگشتگی مصرف آن ممنوع اعلام شد. پس از آن به عنوان داروی بی هوشی برای حیوانات استفاده شد که در دهه 1960 به سرنیلان موسوم بود. امروزه تمامی پی. سی. پی کشف شده در ایالات متحده در آزمایشگاه های غیر قانونی تولید می گردد. این ماده در شکل خالص آن پودر کریستالی سفید رنگی است که به راحتی در آب حل می شود لیکن بیشتر پی. سی. پی موجود در بازار قاچاق به شماری از مواد آلوده شده که موجب تغییر رنگ آن از آجری تا قهوه ای و تغییر شکل آن از پودر تا آدامس متفاوت می باشد. مواد شیمیایی مورد نیاز برای ساخت پی. سی. پی بسیار سهل الوصول و ارزان بوده و روند تولید آن نیازمند معلومات ابتدایی شیمی و آزمایشگاهی است. فرم مایع پی. سی. پی در واقع پی. سی. پی حل شده در اتر می باشد.
این ماده در حال حاضر هیچ استفاده پزشکی و یا دامپزشکی ندارد. ایجاد وابستگی جسمی به آن گزارش نشده است ولی به میزان زیاد باعث ایجاد وابستگی روانی می گردد. بسیاری از صاحب نظران معتقدند که پی. سی. پی یکی از خطرناک ترین مواد مورد سوء استعمال می باشد.
مصرف این دارو با بروز پدیده تحمل همراه است.
بسیار سریع (ظرف چند دقیقه) اثر می کند.
اغلب به مواد برگدار مانند کرفس، نعنا، ماری جوانا و آویشن اسپری شده و سپس تدخین می شود.