ب2 یا بوپرنورفین یک یک مخدر نیمه‌صنعتی مشتق از تبائین، آلکالوئید موجود در خشخاش است که برای درمان اعتیاد به مواد افیونی و تسکین دردهای حاد و مزمن استفاده می‌شود. برخلاف بسیاری از مواد افیونی، این دارو یک آگونیست جزئی است، یعنی گیرنده‌های افیونی را کمتر از آگونیست‌های کامل فعال می‌کند و احتمال ایجاد سرخوشی شدید کمتری دارد.
این دارو در اشکال مختلفی مانند قرص زیرزبانی، آمپول، چسب پوستی و ایمپلنت عرضه می‌شود. صرف‌نظر از کاربرد آن در ترک اعتیاد یا کاهش درد، این دارو با خطر وابستگی، سوءمصرف و عوارض جانبی همراه است.
سوءمصرف و اعتیاد به قرص ب2 می‌تواند با علائم جسمانی و روانی همراه باشد. علائم جسمانی ناشی از سوءمصرف و وابستگی به این دارو شامل موارد زیر است:
از سوی دیگر، علائم روانی مرتبط با سوءمصرف و اعتیاد به ب2 شامل موارد زیر می‌شود:
قرص ب2 در بسیاری از مراکز درمانی برای ترک اعتیاد تجویز می‌شود، اما مشکل اصلی آن، خطر وابستگی به خود دارو است. این قرص می‌تواند عوارض جسمی و روانی مشابه هروئین و متادون ایجاد کرده و وابستگی شدیدی در بیمار ایجاد کند.
مصرف ب2 باید کوتاه‌مدت و تحت نظر پزشک متخصص باشد، اما استفاده خودسرانه و نادرست آن در ایران منجر به اعتیاد بسیاری از افراد شده است. این دارو به‌صورت غیرقانونی در دسترس قرار گرفته و پس از مصرف، فرد را وابسته می‌کند. برخی مراکز ترک اعتیاد از ب2 برای کاهش علائم ترک استفاده می‌کنند، اما این روش نه‌تنها به بهبودی کمک نمی‌کند، بلکه بیمار را به این دارو وابسته می‌سازد.
اعتیاد به قرص ب2 می‌تواند با علائم متنوعی بروز کند که برخی از آن‌ها به‌راحتی قابل تشخیص هستند. از جمله این علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
برخی از جدی‌ترین عوارض اعتیاد به ب2 شامل موارد زیر است:
همچنین، افراد وابسته به این قرص ممکن است علائم روانی مانند افسردگی، اضطراب، تغییرات خلقی ناگهانی و تشدید مشکلات روانی را تجربه کنند.
قطع ناگهانی مصرف این قرص می‌تواند منجر به بروز سندرم ترک ب2 شود. علائم ترک ممکن است تا یک ماه ادامه داشته باشد و شامل موارد زیر باشد:
مدیریت علائم ترک ب2 بدون کمک تخصصی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و خطر بازگشت به مصرف، اوردوز و حتی مرگ را افزایش دهد. به همین دلیل، ترک این دارو بدون نظارت پزشکی اقدامی بسیار خطرناک است. برای ترک ایمن و مؤثر ب2، افراد باید تحت نظر پزشکان متخصص و مشاوران درمانی قرار گیرند.
برای ترک ب2، مراجعه به پزشک متخصص و مشاوران درمانی ضروری است، زیرا بدون دانش و تخصص کافی، ترک این دارو می‌تواند چالش‌برانگیز و خطرناک باشد.
همان‌طور که اشاره شد، ب2 تأثیر قابل‌توجهی بر جسم و روان فرد دارد و ممکن است میل به مصرف سایر مواد مخدر را افزایش دهد. بنابراین، اولین قدم مؤثر در روند ترک، دریافت راهنمایی تخصصی از پزشک است تا با بهره‌گیری از برنامه‌های دارودرمانی و مشاوره، فرآیند درمان را تسهیل کند.
برخی افراد به اشتباه تصور می‌کنند که می‌توانند ب2 را با داروهایی مانند ترامادول جایگزین و آن را ترک کنند، اما این روش نادرست بوده و می‌تواند آسیب‌های بیشتری به بیمار وارد کند.
ترک ناگهانی این دارو توصیه نمی‌شود و باید به‌صورت تدریجی و کنترل‌شده انجام شود. در این دوره، بیماران نیاز به بستری شدن در یک کلینیک تخصصی ترک اعتیاد دارند تا علاوه بر دریافت یک برنامه دارویی مناسب، تحت نظارت شبانه‌روزی تیم پزشکی قرار گیرند و حمایت لازم را دریافت کنند.
پس از تصمیم قطعی فرد برای ترک ب2، اولین مرحله که سم‌زدایی است، آغاز می‌شود. این مرحله با قطع تدریجی مصرف دارو همراه است. در مرحله سم‌زدایی، بیمار با علائم ترک مواجه می‌شود، اما شدت این علائم معمولاً کمتر از سایر مواد مخدر و توهم‌زا است. مدت‌زمان سم‌زدایی بسته به شرایط جسمی، روحی و مدت مصرف فرد، ممکن است از چند روز تا چند هفته متغیر باشد.
ترک قرص ب2 در منزل روشی پرخطر است که علاوه بر عوارض جدی، احتمال بازگشت به مصرف را افزایش می‌دهد. برای قطع موفقیت‌آمیز این دارو، دریافت راهنمایی از متخصصان ترک اعتیاد ضروری است.
در کلینیک ترک اعتیاد دی، روزانه با افرادی مواجه می‌شویم که به دلیل مصرف نادرست و تجویز نامناسب ب2، نه‌تنها در ترک مواد افیونی موفق نبوده‌اند، بلکه به این دارو نیز وابسته شده‌اند و برای دریافت راهنمایی و کمک به متخصصان و مشاوران ما مراجعه می‌کنند.
کلینیک ترک اعتیاد دی به جای استفاده از ب2 و سایر داروهای جایگزین، بر درمان تخصصی و ریشه‌ای بیماران تمرکز دارد. با ارائه خدمات بستری، درمان‌های سرپایی و پشتیبانی اورژانسی به‌صورت شبانه‌روزی، کلینیک دی بیماران را تا دستیابی به یک زندگی سالم و متعادل همراهی می‌کند.
