افرادی که به طور مداوم با ترس و اضطراب مواجه هستند، ممکن است به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) مبتلا باشند. این افراد در حالت نگرانی مداوم زندگی می‌کنند که می‌تواند بر زندگی حرفه‌ای، اجتماعی و روابط شخصی آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.
برای مقابله با اضطراب و آرام کردن ذهن، افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر ممکن است به مصرف الکل و مواد مخدر روی بیاورند. اما متأسفانه، وابستگی به این مواد می‌تواند پس از از بین رفتن اثراتشان، احساس اضطراب را تشدید کند.
دلایل ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر شامل عوامل مختلفی است که می‌توان آن‌ها را به صورت زیر دسته‌بندی کرد:
عوامل ژنتیکی: داشتن سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی می‌تواند احتمال ابتلا به GAD را بیشتر کند.
عوامل بیولوژیکی: اختلال در عملکرد مغز و عدم تعادل در مواد شیمیایی آن، به ویژه در نواحی مرتبط با احساسات، می‌تواند نقش مهمی داشته باشد.
خلق و خو: افرادی که شخصیت مضطرب دارند یا تحت تأثیر سبک‌های فرزندپروری کمالگرا و کنترلگر هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلال قرار می‌گیرند.
عوامل محیطی: تجربیات آسیب‌زا مانند سوءاستفاده، طلاق والدین، مرگ عزیزان و فشارهای اجتماعی میتوانند به بروز این اختلال کمک کنند.
فشارهای روزمره: استرس‌های مداوم و فشارهای زندگی میتوانند علائم اختلال اضطراب فراگیر را تشدید کنند.
این عوامل میتوانند به صورت ترکیبی باعث بروز اختلال اضطراب فراگیر شوند و توانایی فرد در مدیریت نگرانی‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.
افرادی که با اختلال اضطراب فراگیر مواجه هستند، به مراتب بیشتر از کسانی که اضطراب ندارند، در معرض خطر اعتیاد به مواد مخدر یا الکل قرار دارند. با تشدید علائم این اختلال، ممکن است به مصرف این مواد به عنوان روشی برای خوددرمانی روی آورند. اغلب، الکل و مواد مخدر به عنوان راهی برای فرار از واقعیت، کاهش علائم اضطراب و ایجاد حس خوشحالی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بسیاری از علائم اختلال اضطراب فراگیر مشابه علائم اعتیاد هستند. همچنین، اختلالات خلقی دیگری مانند افسردگی نیز ممکن است همراه با اختلال اضطراب فراگیر بروز کنند. بنابراین، بسیار مهم است که افراد برای تمامی مشکلات بهداشت روانی خود به دنبال درمان باشند.
مواد رایجی که با اختلال اضطراب فراگیر مرتبط هستند شامل موارد زیر می‌شوند:
سوءمصرف مواد می‌تواند تأثیر زیادی بر علائم روانی اضطراب داشته باشد و منجر به وابستگی شود. با گذشت زمان، بدن فرد ممکن است نسبت به الکل یا مواد مخدر تحمل پیدا کند، به این معنی که برای دستیابی به همان اثر قبلی، باید مقدار بیشتری مصرف کند. این وضعیت می‌تواند چرخه خطرناکی از اعتیاد ایجاد کند که بدون درمان حرفه‌ای، غلبه بر آن دشوار است.
اختلال اضطراب فراگیر اغلب در دوران کودکی تا میانسالی تشخیص داده می‌شود، اما هر فردی در هر سنی ممکن است به آن مبتلا شود. این اختلال معمولاً با علائم خفیف اضطراب شروع می‌شود که به مرور زمان شدت می‌یابد.
علائم رفتاری و جسمی اختلال اضطراب فراگیر شامل موارد زیر می‌شود:
علائم اختلال اضطراب فراگیر معمولاً برای ماه‌ها ادامه می‌یابد و در صورت عدم درمان ممکن است تشدید شود. گاهی اوقات، ترس‌ها یا نگرانی‌ها میتوانند از یک موضوع به موضوع دیگر منتقل شوند، که این امر می‌تواند مسئولیت‌های شخصی و حرفه‌ای را پیچیده‌تر کند.
علائم اضطراب با بسیاری از اختلالات روانی دیگر مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی هم‌پوشانی دارند. به همین دلیل، تشخیص اختلال اضطراب فراگیر از سایر شرایط در مراحل اولیه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
یک پزشک یا روانشناس معمولاً برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر غربالگری سلامت روان انجام می‌دهد. همچنین، ممکن است آزمایش‌های پزشکی مختلفی برای رد بیماری‌های زمینه‌ای مانند مشکلات تیروئید، بیماری‌های قلبی یا یائسگی که میتوانند سطح اضطراب را افزایش دهند، لازم باشد.
برخی از آزمایش‌هایی که برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر استفاده می‌شوند، شامل موارد زیر هستند:
بسته به شدت اختلال اضطراب فراگیر، ممکن است روان درمانی و یا دارو تجویز شود. اگرچه داروها نمی‌توانند اختلال اضطراب را درمان کنند، اما میتوانند به کاهش علائم کمک کنند. ترکیب دارو با روان درمانی می‌تواند نتایج قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اضطراب داشته باشد.
روان‌درمانی شامل ملاقات با یک متخصص سلامت روان بر اساس نیاز است تا راهکارهای رفتاری برای کاهش اضطراب پیدا شود. با گذشت زمان، این نوع درمان به افراد می‌آموزد که چگونه علائم اضطراب را شناسایی کرده و واکنش‌های خود را نسبت به موقعیت‌های مختلف بهبود بخشند.
چندین دارو وجود دارد که پزشکان ممکن است برای درمان اضطراب تجویز کنند. مهم است که قبل از مصرف، با پزشک یا متخصص سلامت روان خود در مورد مزایا، خطرات و عوارض جانبی این داروها مشورت کنید.
برای افرادی که همزمان با اعتیاد و اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنند، آگاهی از پتانسیل اعتیادآور داروها قبل از شروع هر برنامه درمانی جدید بسیار مهم است. اطمینان حاصل کنید که پزشک شما از هرگونه سوءمصرف مواد در گذشته‌تان مطلع است تا بتواند به شما در یافتن راه حل درمانی غیراعتیادآور برای اضطراب کمک کند.
برخی از داروهای رایجی که ممکن است تجویز شوند شامل موارد زیر هستند:
این داروها ممکن است بسته به شدت بیماری به صورت کوتاه‌مدت یا بلندمدت استفاده شوند. برای افراد بسیار مهم است که هنگام مصرف هر گونه داروی تجویزی، ارتباط مستمری با پزشک خود داشته باشند.
افرادی که به اختلال اضطراب فراگیر و اعتیاد همزمان مبتلا هستند، باید برای مدیریت شرایط خود به دنبال درمان حرفه‌ای باشند. در صورت عدم درمان، این مشکلات میتوانند تشدید شده و سال‌ها بر زندگی فرد تأثیر منفی بگذارند. برای آگاهی بیشتر از گزینه‌های درمانی خود برای اختلالات اضطرابی و اعتیاد، همین امروز با یک ارائه‌دهنده درمان تماس بگیرید، زیرا همکاری با یک تیم حرفه‌ای بهداشت روان و پزشکی برای تعیین بهترین برنامه درمانی متناسب با نیازهای فرد اهمیت دارد.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی با بیش از سه دهه سابقه درخشان در زمینه ترک انواع مواد مخدر، به صورت بیست و چهار ساعته پذیرای بیماران گرامی می‌باشد.
